De coach van Ventura zal niet begrepen hebben dat dit mak en inspiratieloos Zaamslag vorige week het inmiddels kampioen geworden Weidevogels (gefeliciteerd) heeft verslagen en dit in eigen huis.
Voor de derde keer op rij bij een uitwedstrijd krijgt onze eerste verdediging twee tegendoelpunten op twee aanvallen. Voor de derde keer op rij ook kan ons eerste aanvalsvak niet tegen scoren bij de enige aanvalspoging die zij krijgen. We hebben toch geen psychiater nodig om de spelers duidelijk te maken dat de wedstrijd begint bij het eerste fluitsignaal van de scheids en niet vijf minuten later.
Vorige week 3 – 0 na vijf minuten, deze week 4 – 0 na vier minuten. Het is de taak van de coach om de spelers te motiveren om sterk aan een wedstrijd te beginnen. Dit schijnt niet te lukken bij de bespreking voor de wedstrijd. Daarom probeer ik het maar even langs deze weg. Zaamslag 1 heeft nu zo’n kleine 14 dagen om erover na te denken tot onze volgende wedstrijd.
Na een tussenstand (8 – 1 !!!) gaan we rusten bij een 10 – 3 achterstand. De tweede helft spelen we gelijk, maar daar heeft niemand iets aan natuurlijk. Te vermelden de sterke partij van Marnix (reeds enkele weken prima ) en de goede invalsbeurt van Gerwin. Anderen zijn mij wel een revanche verschuldigd voor hun ondermaatse partij van afgelopen zaterdag.
Na een week rust, spelen we onze laatste wedstrijd tegen Olympia Spijkenisse, een thuismatch. Het doek kan dan vallen over ons lot naar volgend seizoen toe, al blijft er ook nog steeds de mogelijkheid op een beslissingswedstrijd open.