Wat een thriller, helemaal niet goed voor hart lijders. Maar wat smaakt deze overwinning zoet.
Een derby wedstrijd is altijd iets speciaal, want beide ploegen kennen elkaar van binnen en van buiten. In het verleden zelf ontzettend veel derby’s gespeeld en daar uit geleerd dat je best kan presteren door iets te doen wat een tegenstander nooit zal verwachten.
Tijdens de opwarming was al heel duidelijk dat er heel wat spanning was, komt daar dan bovenop dat we een dosis pech hebben, ons Marjolein is ziek. Aangezien we op dat moment nog geen reserve dame hebben, is Marjolein genoodzaakt om te starten (waarvoor dank) en toch heeft onze tegenstander niks door.
Eerste helft start, met een heel gretig Luctor, die duidelijke opdracht hebben gekregen en met succes uitvoerden. Over onze eerste helft kan ik heel kort zijn, oude routines komen plots weer opduiken en Luctor herkent deze en kan ons steeds op 1 a 2 doelpuntjes houden. Onze trefzekerheid, snel ballend dynamiek ontbrak, waardoor het heel moeilijk werd. Tweede dosis pech, ons Jessica stond voor gesloten tunnel, dus Marjolein genoodzaakt een volledig eerste helft te spelen. Kalm blijven was de boodschap, slechts 1 doelpunt achter. Oef Jessica is er, snel opwarmen en hup tweede helft kan starten. Tweede helft, Luctor scoort, Marco scoort, Luctor opnieuw, Pjotr werkt strafworp mooi af, oh neen Luctor scoort opnieuw. Dan krijgen de dubbele score van Marco en ja hoor gelijk. Luctor begint te kraken.
Nu was het aan mij als trainer om “out of the box” te denken, dus zo gezegd, zo gedaan. Mario, die een enorm sterk verdedigende partij speelde, werd vervangen door Richard. Hierdoor kregen we meer rebound mogelijkheden en konden we Marco, die plots ook zijn schot terug gevonden had, uitspelen. Tot daar een vrij normale wissel. Ook Gerwin, captain van dienst, heb ik vervangen. Waarom? Wel we hadden nog meer scorend vermogen nodig en de spirit in dat vak was weggezakt. Ik breng Jesse in de plaats van Gerwin en ja hoor het werkt. Nadien was het een zaak om de kalmte te bewaren en die voorsprong vast te houden. Ook daar blijven in slagen. 10 – 13 en van de supporters mag de scheidsrechter affluiten. Oei Luctor scoort 2 maal op rij. Spanning alom, dubbel verhoogde hartslag en supporters die steeds vragen hoe lang nog, hoe lang nog…
En wat doet die trainer van zaamslag dan weer, denken die van Luctor, wel ik wissel Richard en breng Erwin. Doel daarvan, rust bewaren en toch nog rebound vermogen behouden. Daarna die verlossende vinger van de scheidsrechter nog 1 minuut. Daar komt het aftel moment van onze suppo’s en oef daar komt ook dat fluitsignaal. Wat een ontlading, wat is er hard gestreden. Nadien nog een poging van Luctor om scheidsrechter te beïnvloeden, door mee te delen dat ik meer dan 4 wissels heb opgebruikt. Hilarisch, ik had maar 4 reserve spelers op de bank !!!!!!
Aan invallers Jessica, Jesse, Richard en Erwin een dikke pluim, want invallen tijdens zo een thriller is niet evident. Zo zie je maar, ook iedereen op de bank moet scherp staan, we hebben iedereen nodig.
Oh ja, en wat onze suppo’s betreft, het team is jullie dankbaar. Helpen het team naar de overwinning schreeuwen, TOPPIE. Wat een energie dat overgedragen werd op ons team. Ongelooflijk tof en bij deze nog eens mijn dank. Ook jullie dragen bij aan deze overwinning.
PS: Mijn 1 uur durende rit aan chill tempo met een immense smile op mijn gezicht, heeft me ook een dijk van een wedstrijdleiding opgeleverd. Goeie punten en bedankje voor de goede leiding van mijn beoordelaar. Wel 10 strafworpen gefloten deze wedstrijd, en ja dit voor herhaalde fouten.
Inge B.