Vandaag stond voor ons de laatste pot op het programma en niet zomaar één, een wedstrijd tegen KVK, die tegen ons de titel kunnen binnenslepen. Iets wat toch wat extra lading geeft. Wij waren niet van plan deze zomaar cadeau te geven en we wilden ons seizoen zo goed mogelijk afsluiten en onze sportieve plicht trachten na te komen. Onder belangstelling van veel publiek van de thuisploeg en wij met vijf in de dug-out, want oud-trainer Ivan was samen met zijn Christine gekomen om ons mentaal en met een versnapering te ondersteunen. De wedstrijd onder leiding van Robert-Jan Cannoo ,gaf de garantie voor een goed leiderschap. Met duidelijkheid en humor wist hij beide ploegen in het gareel te houden en werd de focus op het spel gehouden en niet op bijzaken. Er werd om half vier ‘afgetrapt’ al is dit in onze sport toch net wat anders. Was het vorige week snikheet, speelde nu de wind een belangrijke factor.

KVK liet ons in de eerste helft met wind aan de voorzijde spelen en bij dit soort keuzes moet je altijd maar afwachten of dit de juiste keuze zal zijn? Wij wisten binnen de twee minuten als eerste tot scoren te komen, het duurde daarna zes minuten alvorens KVK weer langszij kwam en dit zou tot tien minuten in tweede helft duren tot dit definitief zou veranderen. Want beide ploegen wisten tot dan toe om en om te scoren en dan stonden wij voor maar daarna zij weer gelijk, dus er was lang een spanning naar wie de pot zich zou toetrekken.

De rust kende een stand van 3-3 en we wisten dat wij het tweede gedeelte vanachter het korte stuk aan de achterzijde onze schotkansen moesten pakken, weinig ruimte dus.. Na 18 minuten in de tweede helft maakte zij er 6-5 van en bij de 23ste minuut 7-5. Nu was er voor het eerst twee punten verschil. Wij legde de 7-6, maar binnen een halve minuut maakte zij de 8-6, met nog 7 minuten te gaan. Na heel veel kansen bleef dit toch staan als eindstand. We hadden misschien wel meer verdient hier, maar dit moet je dan ook zelf doen en dus was KVK de terechte winnaar, want het draait uit eindelijk alleen om degene, die er in ieder geval één meer in gooit en in dit geval dus twee.

Wel was er bij ons genoeg strijd en spel om volgend seizoen hier op verder te kunnen borduren, want dit seizoen heeft niet alleen een andere trainer coach zijn intrede gedaan. Diverse blessures teisterde de selectie en een zwangerschap die een dame opslokte, maakte dat er op vele een beroep gedaan moest worden om het eerste compleet te maken en allen deden dit met veel en positieve inzet. Ik wil dan ook ieder één van harte bedanken voor zijn inzet, zo weet ik zeker dat ik er geen één vergeet. Ivan had zijn spel in zijn tien jaar goed doorgevoerd en mijn visie maakte het dat er niet gemakkelijker op, want een andere visie maakt dat er ineens andere zaken gevraagd werden en bij zware wedstrijden gaf dit niet altijd het volste vertrouwen, maar met heel veel oefenpotjes in Vlaanderen, kwam er steeds iets meer van beiden in het veld.

Nu op naar de rust en de vakantie, al mag Zaamslag 3 nog een potje volgende week en volgt de BBQ voor geheel KV Zaamslag. Ook zal het kampioenschap van Zaamslag 2 vast nog gevierd zijn. Gisteren kan ik terug zien op een fijn seizoen in mijn eerste jaar en zullen we een nieuw seizoen starten waar we zijn geëindigd. Het toernooi van KVK.

Rest mij nog om de scores te melden: Pjotr 2, Linda, Marco, Debby en Erwin allen 1.

Het tweede te feliciteren met hun kampioenschap!!!

En iedereen die dit leest een goede en fijne vakantie toe te wensen. En hopelijk tot volgend seizoen bij weer een fijn jaar KV Zaamslag!

Groetjes,

Richard Ollefers en natuurlijk ook namens Zaamslag 1

Vandaag de Terneuzense derby bij ons op Zaamslag. Prachtig weer en goede omstandigheden om er een leuke laatste thuiswedstrijd van te maken. Wel de vraag: wordt dit de laatste derby voorlopig? In de zaal zullen we beide Zeeuws-Vlaamse ploegen al niet meer tegenkomen. Het veld geldt voor BKC al hetzelfde, maar wat doet Luctor op het veld? Dat is nog de vraag, begreep ik gisteren. Natuurlijk jammer, want die rivaliteit blijft leuk en maakt deze potjes altijd net iets anders voor de spelers, maar ook voor het publiek. Dit was er gisteren dan ook van beide zijdes in leuke aantallen en dit is voor de spelers dan ook wel weer prettig. Ik denk dat ik voor beide ploegen mag spreken, dat ik al deze mensen wil bedanken voor hun steun en aanwezigheid!

De wedstrijd stond onder leiding van Patrick van Woensel, die had overwogen om op de fiets te komen, maar toen hij hoorde niet door de tunnel te mogen, toch maar met de auto is gekomen. Om vier uur in de volle zon werd de wedstrijd ingefloten en in de derde minuut viel het eerste puntje aan onze zijde. Echter in de zevende minuut trok Luctor de stand weer in evenwicht. Echter in de ruim tien minuten die volgden, liepen we uit naar de 5-1 en toen deed ook Luctor weer een bal door het mandje rollen en de 5-2 werd aangetekend. In het resterende kwartier scoorden wij nog twee maal en zo werd de ruststand 7-2 en konden we even in de schaduw bijkomen en bijpraten. Na rust zijn we verder gegaan waar we waren gestopt waren en liepen we door naar de 10-2 en weet je eigenlijk dat de pot gespeeld is. Je ziet zaken veranderen, mensen dingen doen om zich nog wat extra te profileren en daar zitten leuke momentjes voor ons bij, maar ik kan me voor stellen dat de tegenstander dit niet altijd kan waarderen. Belangrijk was dan ook om respect voor je tegenstander te blijven houden. Het laatste kwartiertje brak aan en tijd om twee jonkies een kans te geven. Marnix verving Erwin die een goede pot gespeeld heeft en bij de dames verliet Mandy het veld voor Jessica, haar eerste competitie minuten in het eerste team. Ze kwam te staan tegen Carlijn van Luctor, zodat de dames gelijkwaardig hun minuten konden maken. Aan beide zijdes werd nog wel gescoord, wat de eindstand naar 13-6 bracht. Van onze zijde werd de tweede helft toch iets minder, maar dit sluipt erin als de tegenstander weinig scoort. Je gaat dan denken dat we er al zijn en dan zie je wat slordigheden die erin sluipen. Als we wat gemakkelijker worden, is het resultaat dat je concentratieverlies hebt.

We hebben de punten en we gaan ons nu nog opmaken voor de laatste pot die er niet zo maar één is, we mogen naar KVK en die hebben maar één doel: Thuis het kampioenschap pakken tegen Zaamslag. We weten dus wat te doen deze week, scherp trainen want de intentie is niet direct om die cadeau te gaan doen en hopen hier nog een goede pot te spelen om ons seizoen met een zo goed mogelijk gevoel af te sluiten. Het zal daar vermoedelijk wel druk zijn met supporters van hun zijde en bij ons speelt alles zo een beetje tegelijk en zullen wij er vermoedelijk niet veel mee nemen, maar ik begreep dat wij wel een ere gast zullen hebben vanuit België, die de intentie had om dan af te reizen naar Kapelle. We zullen zien of hij de pad nog weet naar deze velden?

Mensen Luctor succes verder en hopelijk tot volgend seizoen!

Scores: Marco 6, Erwin 3, Debby 2, Linda en Pjotr beiden 1.

Vandaag stond er na twee weekenden niets weer eens een competitie duel op het programma. Nog drie te gaan en dan zit het seizoen er voor ons al weer op. We mochten dit keer aantreden op het natuurgras van Blauw-Wit uit Kloetinge. Dit is na de droge periode wel even iets anders als het kunstgras dat bij elk weer type dezelfde omstandig heden kent en dan weet je pas hoe verwent we zijn met deze luxe. Bij de ploeg van vandaag een interim coach daar Wim Voorneveld de club noodgedwongen iets eerder moest verlaten dan gepland. Blauw-Wit, dat zich in de zaal een klasse hoger bevond en dit daar zelfs verdienstelijk heeft gedaan, is toch een dan ook een tegenstander die vooraf als titel kandidaat werd gerekend en in de eerdere ontmoeting het ons niet gemakkelijk had gemaakt. Je weet dus dat veel moet kloppen om hen te verslaan; het weer was oké, niet te warm en droog, dus daar zou het niet aan liggen. De wedstrijd stond onder leiding van Kees de Visser die een goede pot floot om even op einde vooruit te lopen!

Er werd ingefloten en we mochten weer. Het duurde echter ruim vijf minuten alvorens de thuis ploeg zijn eerste score aantekende. Duidelijk was wel dat we goed konden meeaanvallen. We waren gewoon goed, alleen de afronding wilde nog niet lukken. Bij zes minuten trokken we de stand dan ook weer gelijk, alleen wel jammer dat ons enige puntje werd. Het lag niet aan de kansen, deze waren er genoeg, maar helaas de scherpte of het geluk was er niet. We bleven echter wel goed onze verdedigende taken uitvoeren, maar we konden niet voorkomen dat zij er in de laatste tien minuten er wel twee wisten bij te gooien en dus werd de rust stand 3-1. Iets wat zeker hoop gaf. We wisten als we de score op gang zouden krijgen we zeker een kans zouden maken om hier misschien wat punten te pikken.

Tweede helft startte en het was wederom Blauw-Wit die als eerste wist te scoren, echter hierna volgde een Zaamslagskwartiertje. Bij minuut 16 stond er 4-5 op het bord, maar nu moet je ook kunnen doordrukken want 1 puntje is zo weer weg. Net zoals in eerste helft waren er genoeg goede kansen, maar ook nu was het aantal benutte kansen te weinig om aanspraak te gaan maken op de overwinning. Bij 17.30 min trokken zij het weer gelijk en toen zij ook de lange Bastiaan wisselde, leek het spel zelfs nog iets beter bij hun te gaan lopen. Bovendien maakte zij er in het laatste kwartiertje bijna net zoveel als in de gehele voor gaande minuten. Dit door ook zeker wat slordige zaken aan onze kant. We wisselde de onfortuinlijke Pjotr nog even voor Marnix die binnen een minuut zijn visite kaartje afgaf, maar helaas was dit onze laatste stuip trekking en werd de pot toch overtuigend op papier door Blauw-Wit gewonnen. Maar ja, zij deden dan ook waar het om gaat: scoren. Je kunt nog zo goed spelen, en dit deden we echt wel met geduld en zeker de inzet was niet over te klagen, maar je krijgt er niets voor aan het eind. Al met al zorgen de gemiste kansen voor de gemiste mogelijke punten, maar het vertoonde spel is absoluut een compliment waard en hier kunnen we op door.

Volgende week de Terneuzense derby en zullen we voor de vijfde maal dit seizoen aantreden tegen Luctor dat het tegen de kampioenskandidaat niet verkeerd heeft gedaan. De weerberichten beloven naar het weekeinde weer mooi weer. En is dit dus voor vele in Zaamslag een goed excuus om ons lekker in de zon langs de lijn met een drankje te ondersteunen in onze laatste thuis duel van dit seizoen?????????

Komt allen en laat niet alleen de zon het warme thuis gevoel geven, maar ook de supporters de extra vleugels voor ons gewenste resultaat?!

Scores: Marjolein 2, Joost, Marnix, Mandy en Linda allen 1

Was vandaag de tegenstander BKC, de zon of wijzelf?? We zouden het wat later, wel weten. Vandaag kwam BKC waar wederom Mark Collijn het roer heeft overgenomen van Collin Sonke. Hij deed dit al in de zaal, maar daar acteerde de ploeg in de zesde klasse en nu op het veld moeten zij het seizoen in vierde klas afmaken. Voor dit team op dit moment gewoon een maatje te groot en zij zullen daarom in het nieuwe seizoen een stapje terug gaan doen.

Voor het Zeeuwse korfbal niet goed en zeker in Zeeuws-Vlaanderen niet. Het verlies van de derby- wedstrijden. Het heeft altijd ietsje meer dan alleen een gewone wedstrijd. Men kent elkaar heel goed door de jaren heen. Ook zijn er samenwerkingsverbanden, die zeker door moeten gaan. Je weet nooit in de toekomst of men terug komt, wat toch wel zeer wenselijk zou zijn.

Al met al moet je in deze pot uitkijken! Niet onderschatten, want dit sluipt er dan in en je weet nooit of zo’n ploeg misschien wel eens lekker kan gaan draaien en dat ze er dan zomaar met de punten vandoor zouden kunnen gaan? De wedstrijd stond onder leiding van Andre Minnaard, die zijn fluiten vandaag net als vermoedelijk vele andere scheidrechters moest doen, onder een fel brandende zon en zoals Mark al tegen hem zei: respect onder deze condities te fluiten, dit geldt zowel voor ons als voor Zaamslag, petje af hoor!

De wedstrijd startte en duurde tot de zesde minuut alvorens er door ons de eerste bal door het mandje werd gehaald. Het duurde wederom ook weer dezelfde aantal minuten voor de 2-0, d.m.v. een stip, viel. Vak wissel, binnen drie minuten had het andere vak er twee bijgelegd. Toen het eerste aanvalsvak alweer terug stond, hadden zij wederom tien minuten nodig om naar de 6-0 uit te lopen en toen viel ook de eerste van BKC. Hierna wij weer drie en 9-1 op scorebord. In de laatste twee minuten vielen er bij beide ploegen nog eentje en dus rustten we met 10-2 op de teller. In de rust aangegeven gewoon lekker proberen door te gaan. Debby gaf aan dat haar achillespezen niet fijn aanvoelde en niet wist hoeveel minuten zij dit nog zou gaan volhouden. In de tweede helft duurde het nog iets langer alvorens het eerste doelpuntje viel, het werd 11-02 na zeven minuten. Vlak erna 12-2 toen wist BKC met een afstandsschot de korf weer te vinden, 12 -3. Hierna wij weer en toen zij weer, 13-4. Dit was voor BKC tevens de laatst scorende actie. Er werd wat gewisseld en wij wisten er nog vijf bij te leggen, waardoor de 18-4 als eindstand werd genoteerd. Dit was ruim gewonnen voor ons en voor BKC wederom geen prettige uitslag. Toch, petje af voor deze ploeg die niet moppert en weet wat er van hun verwacht wordt en er niet voor kiest om zich gewonnen te geven en zich terug trekt!!

Volgende pot zal pas 14 mei zijn en dan uit bij Blauw-wit op ‘jaja’ echt gras, tenminste daar gaan we van uit. Je weet namelijk nooit wat het weer doet in Nederland.

Scores Marco en Pjotr 6, Erwin 2, Debby, Marjan, Joost en Richard allen 1.

Mooie aanhef, maar dan is er altijd de vraag voor wie.. Wat het weer betreft gold dat voor heel Nederland, dus ook voor ons. Eerst coachen van tweede op het oude thuis honk bij Seolto, waar nog steeds op oud en vertrouwd gras wordt gewerkt, want je weet dat dit extra inzet vraagt.

Met precies acht was men hier vandaag aanwezig om de pot te spelen. Blessures konden we ons niet veroorloven. Tja en dan zal je net zien dat je reserves nodig hebt. Gelukkig dat Richard zijn wedstrijd wist af te maken en zich hier goed heeft doorgezet, want tien minuten na rust ging hij er iets te enthousiast in en dit kwam zijn enkel niet ten goede. De inmiddels wel gekomen Joris, die zijn team als supporter was komen aanmoedigen was toch bereid om in te vallen, ondanks dat hij wist dat hij zou spelen in het eerste. Richard was toch een vent en wilde zo lang mogelijk spelen om hem te sparen en hij maakte pot af. Voor de rest waren het kleine zaken vingers Joan en bij Marnix iets in zijn been. De pot ging lang gelijk op, maar laatste tien minuten liepen ze toch weg en won Seolto de pot uiteindelijk.

Op naar het kunstgras van Atlas, waar het al lekker druk was en er een heerlijk sfeertje hing van mensen op terras. We zagen Atlas 2 winnen van ONDO 3 en wisten dat hier de term van super Saturday er dus niet voor niets was. We waren dus dubbel gewaarschuwd, maar was dit eigenlijk nog nodig na de laatste zaalwedstrijd. Dus we wisten wat we moesten verwachten! En zeker bij hun thuis met dit weer en drie super schutters en veel publiek, die hun ploeg er bij eventuele moeilijke momenten wel door heen zouden slepen. De pot stond onder leiding van Patrick van Woensel en werd om vier uur aangevangen. De eerste helft lieten we zien mee te kunnen. We waren strijdbaar en wisten goed wie we aan banden moesten leggen. De opdrachten werden goed uitgevoerd. We kwamen zelfs op de 0-1 voorsprong. Na anderhalve minuut wist Pjotr er een vrije bal in te gooien. Een minuut later stonden de punten weer in balans. Vijf minuten later prikte atlas er weer één bij en zeven minuten later wisten wij weer iets dichterbijte komen (3-2) met een exact zelfde doelpunt, een vrije bal. Hierna scoorde Atlas weer en wij wisten er voor rust ook nog eentje bij te leggen 4-3. Rust! De vraag is dan dan, gewoon doorgaan waar we mee bezig waren of doen we zaken toch net iets anders?

De tweede helft werd aangevangen en je zag de schutters van Atlas weer meer ruimte krijgen. Ze vielen gelukkig nog niet direct. Je wist dat je er op kon wachten dat zij wel eens zouden gaan scoren. En als zij dit zouden doen dan weet je dat de rest van het team er ook vertrouwen in krijgt. De mannen van Atlas volgden elkaar op, na wat flinke ruimtes om te scoren liep Atlas uit naar 5-3 en 6-3. Wij wisten er pas na elf minuten er weer twee bij te prikken, 6-5 dus nog steeds het volste vertrouwen dat er ook meer in zou kunnen zitten en het niet zo vervelend als in de zaal zou worden. Maar zo als ik al zei, dan komen de schutters vanaf minuut 13 tot minuut 22 in actie en lopen zij uit naar 11-5 en voel je in de ploeg het vertrouwen een beetje dalen. Gelukkig wisten we ons nog iets te herpakken en wisten we er nog twee bij te leggen. Atlas ook nog één en was de eindstand 12-7. Zeker verdiend voor Atlas, die op juiste moment het gaatje sloeg en wisten met hun schutters, die wij gewoon teveel ruimte gaven het vertrouwen te brengen. Die ook weer op hun manier anderen het vertouwen gaven om mee te scoren! Jammer dat we niet de druk konden blijven geven, maar met deze uitslag kon ik vandaag zeker leven. Een verschil van vijf is beter als de enorme uitslag in zaal.

Nu staat er een vrij weekend op het programma vanwege een zaalfinale. Dan volgt BKC op ons thuisveld en wie weet hebben wij dan Super Saturday en hopelijk hetzelfde weer. We leveren weer net zoveel strijd als tegen Atlas, maar weten we de punten in Zaamslag te houden?

Scores: Pjotr 3, Marco 2, Marjan en Erwin ieder 1

Vandaag gestart met tweede helft van de veldcompetitie en net als in de eerste helft is de volgorde exact identiek. Vandaag dus Volharding, die het ons in de drie voorgaande potten niet gemakkelijk heeft gemaakt. Een gelijke stand, één punt verschil winst en de laatste met één punt verschil verloren. Van onderschatting kon dus geen sprake zijn en we kenden dus hetgeen, waar we voor moesten knokken. Gelukkig was iedereen zich hier van bewust en werd de wedstrijd onderleiding van Leo Cannoo om 16.00 gestart. In hun opstelling bleek er maar één verrassing te zijn, dit betrof een heren wissel ten opzichte van de laatste pot tegen ons en die tegen Luctor.

Het was na drie seconden 1-0, iets wat direct hoop zou kunnen geven. De 2-0 liet nog ruim twee minuten op zich wachten. Er werd gewisseld van vak en Volharding wist de stand weer gelijk te trekken, al viel de 2-2 pas na negen minuten. Wederom wisselen! Pas in minuut 21, viel de 3-2 en twee minuten later de 3-3. Dit was voor ons hoofdstuk 1. Wat ons opviel os dat de scheids alles goed in de peiling had. Vooral bij overtredingen werd er niet getwijfeld en we kregen op dat moment veel vrije ballen en zelfs een stip tegen. Wij braaf het afstandsschot als wapen in de strijd gooien, maar als die niet vallen, loop je achter de feiten aan. Hoofdstuk 2 werd ingezet en we gingen op zoek, naar wat de tegenstander meerder malen voor elkaar kreeg, vrije ballen. Dit lukte ons nu ook en dit bracht ons in twaalf minuten naar een ruststand van 8-3.

Tweede helft is aangevangen, met mooie rode knietjes van Linda die in een duel met haar dame het kunstgras had opgezocht en we weten allemaal wat dit tot gevolg kan hebben. De eerste twee scores waren wederom voor de rood-gelen en zo stond vier minuten na aanvang tweede helft, 10-3 op het score-bord. Nu kwam er een gedeelte waarin beide verdedigende kwaliteiten op de proef gesteld werden. Het was 25 minuten later, alvorens er pas weer werd gescoord werd en nu door Volharding. 10-4 en nog een kleine 7 minuten te gaan… Jammer was voor Volharding dat zij hun aanvoerder uit het veld zagen vertrekken. Hopelijk herstelt hij snel weer om zijn ploeg aan te voeren. Het was Zaamslag dat er nog twee wist bij te prikken. Wat ons was opgevallen, was dat er tijdens de tweede helft, er geen enkele vrije bal of stip te bewonderen was. Beide ploegen wisten dat ze dit moesten voorkomen om de ander niet verder in het zadel te helpen en had het resolute fluiten in eerste helft toch zijn vruchten afgeworpen en moesten beiden het hebben van hun spel.

Een heerlijke start op een even zo heerlijke dag, die het buiten spelen zo prettig maakt. Ook konden we ‘s avonds ons het eten in de kantine heerlijk laten smaken, zonder nare nasmaak. Het was misschien geen super pot, maar thuis is dit resultaat toch wat je wenst. Kijk maar naar de laatste regels in het verslag van Atlas. Zij spelen volgende week thuis en geven hier duidelijk aan wat zij op deze dag wensen Laten wij nou net de tegenstander zijn! We hebben aan de laatste wedstrijd tegen deze ploeg geen fijn gevoel over gehouden en weten wat te doen tegen deze ploeg met een zeer goed heren drietal die daardoor met zijn achten killing kunnen zijn. Op naar deze match maar niet zonder ook de scores te vermelden.

Pjotr 5, Marco 3, Mandy 2, Erwin en Joost ieder 1.

Dit is het enige wat ik eigelijk uit kan brengen, zowel tijdens en na de wedstrijd, maar ook de day-after. Dit gold niet alleen voor mij, maar ook zeker voor mijn spelers en publiek. Drie heren maakte het verschil, de rest van Atlas liep er ook maar was vandaag van weinig toegevoegde waarde. Afvangen hoefde niet en aangeven deden ze bijna zelf. Benjamin en Michel deden het met zijn tweeën. Zelfs bij een ruime voorsprong werd hun eigen schot belangrijk om het totaal zo hoog mogelijk te maken en Zaamslag pijn doen, als een hoog doel gesteld. Zo kijk ik er naar als tegenstander en wat zij er van vinden is vermoedelijk heel anders, want zij bekijken het vanuit een ander perspectief. Maar je kunt niet zeggen dat de dames er veel kansen wordt geboden, zelfs niet van een vertrekkend teamlid. De vraag die bij hun ligt is waarschijnlijk: wie van de drie heren kan en mag het meeste scoren. Neemt absoluut niet weg dat ze uiterst precies en effectief waren en dat er gewoon prachtige doelpunten zijn gevallen. De overwinning was absoluut verdiend en zij verdienen gewoon de felicitaties; wij hebben gewoon een pak slaag gehad. Dit is wel een wedstrijd die wij gewoon gelijk gaan vergeten. We richten ons op het veld, alwaar wij deze ploeg snel weer tegen gaan komen. Beide staan dan weer op nul en we gaan weer proberen er een leuke pot van te maken, die dan nog iets makkelijker de nasmaak weg spoelt.

Over de wedstrijd valt weinig te vertellen, wij weten de laatste weken niet de mand te vinden en dit doet het vertrouwen niet goed. Dit zullen we dus in de voorbereiding moeten opdoen. De wedstrijd stond onder leiding van Sander Koole die goed heeft gefloten. Behalve op één punt dat me wel de wenkbrauwen heeft doen fronsen, zeker omdat hij ook een speler is en het zou moeten begrijpen. In Korfbal bestaat zoiets als verdedigen. Hier wordt op getraind, maar steeds meer leidsmannen maken hier hun eigen ding van en gaan niet meer uit van de vier regels die hier voor staan en daarbij vooral de afstand tussen aanvaller en verdediger! Een aantal personen zegt gewoon verdedigd bestaat gewoon niet meer, maar waarom bestaat die regel dan nog? Laten we dan gelijk de basketbal regel overnemen! Want nu staan spelers er bovenop en krijgen niet wat zij voor deze actie verdienen. De volgende stap van zo’n verdediger is op het lichaam en dit mag niet, want dit levert aanval voordeel op en mogelijke zware blessures. Scheidrechters, wees hier duidelijk in en ga van de reglementen uit en ga hier niet allemaal je eigen waarde aan toekennen. Het gebeurde gisteren aan beide zijden en de stand geeft aan dat dit mij ook niet had gered, maar onze sport kent deze regel en help hem dan niet om zeep?! Dan kan er wel mee gestopt worden en gaan we gezellig gewoon met z’n allen zakken en dit is goed voor het spelbeeld! Of vindt onze bondscoach het weer zo’n super vernieuwende regel en gaan we lekker een potje basketballen!

Zo nu de scores nog: Marjolein 2, Erwin, Marco, Linda en Mandy

Vandaag op een absoluut niet fatsoenlijk tijdstip, spelen we tegen KVK. Ik vraag me af wie dit verzint? De ochtend is voor jeugd, maar hier niet! Zelf kon ik om kwart voor elf de wedstrijdschoenen aantrekken en direct daarna om twaalf uur mocht Sander Koole onze pot laten aanvangen. Je kunt hier duidelijk van een thuisvoordeel spreken, want de meeste wonen om de hoek van de sporthal en rennen om warm te worden naar het complex om in te schieten. De tegenstanders hebben er dan al geruime tijd opzitten om de plaats delict te bereiken.

We weten van deze tegenstander dat ze, net als wij, wisselvallig zijn en zeker geen onverslaanbare tegenstander. Al is dit seizoen tot nu toe steeds gebleken dat zij wel de punten hebben binnen gehaald. Het geeft wel hoop om aan zo een pot te beginnen, want als je er staat kun je zeker ook winnen. Vandaag waren we verdedigend een heel eind op weg naar waar we naar toe willen. Een collectief waarbij een ieder weet wat zijn taak is en je niet moet verzaken. Kijk, fouten worden er altijd gemaakt en worden ook afgedwongen door de tegenstander. Maar ja hier gaat het tenslotte om het creëren van kansen en ze dan af te maken. Iets wat KVK vorige keer goed deed en ja ook vandaag wisten zij er meer in te leggen als wij.

De teleurstelling zit hem dan ook enkel en alleen in het afmaken. We trainen hier veel op maar op trainingen met of zonder druk lukt het wel en tonen mensen hun flair en precisie, maar in wedstrijden laten we dit nog steeds te wisselvallig en te weinig zien. Dit is teleurstellend voor iedereen, dus zeker niet alleen voor mij, want er is geen speler die dit wel plezant vindt. Weer maar vijf doelpunten en als je dan zo’n uitslag aan het einde ziet, is het net als de twee wedstrijden hiervoor. We hebben genoeg kansen maar net dat beetje geluk dat ze er in vallen, is er op dit moment niet moet ik er bij zeggen! Want één ding weet ik zeker, het moment zal komen, want we blijven investeren en er hard voor trainen en dit zal zich op een bepaald moment uitbetalen. Geluk dwing je af en dat gaan we gewoon doen, hier ben ik van overtuigd!

Volgende week, op een beter tijdstip zal de laaste pot alweer van het zaalseisoen 2010-2011 gespeeld worden. We gaan daarna allemaal de frisse lucht in en onze eigen complexen weer opzoeken. We treffen volgende week Atlas dat tegen het ’t Caproen zeker wist hoe je met scherp moet schieten en waren getuige van een coach die vond dat de Zeeuwse arbiters tegen hem waren, maar hij toch gewoon in eigen huis werd getrakteerd op twee maal geel. Atlas zal er op gebrand zijn om het laaste en nipte verlies tegen ons te willen wegpoetsen met een overwinning in eigen hal. Uit ervaring weet ik dat er daar best wat mensen hun ploeg willen steunen in deze missie en hoop dus dat er ook van ons wat mee komt om ons mentaal te ondersteunen. Deze pot zal zo als het er nu voor staat weer geleid worden door Sander Koole, die, als hij net zo fluit als hij gister, een prima leidsman zal zijn.

Scores Linda 2, Debby, Marjolein en Pjotr allen 1

Rest mij nog om vanaf hier Zaamslag 3 van harte te feliciteren met hun behaalde kampioenschap, hopelijk was het nog lang onrustig in Zaamslag om dit tot in late uurtjes te vieren!

Vandaag alle standaard teams in de Vliegende Vaart voor korfballend Zeeuws-Vlaanderen, dus leuk om eens te gaan kijken naar de diverse wedstrijden. Nu niet omdat één van deze drie de volle buit zou pakken, maar misschien juist omdat er ook gewoon aansprekende tegenstanders zouden komen opdraven. Deze dan misschien voor het mooie spel konden zorgen en wij onze huid zo duur mogelijk zouden willen verkopen en dus de passie en inzet zouden tonen om het publiek toch ook iets terug te geven.

BKC 1 verloor maar net van Zaamslag 2 en hadden dit eigenlijk aan hun eerste helft te danken. De inhaalslag bracht hen net niet de punten. De ploeg van tegenwoordig toch weer Mark Colijn zal zich op het veld weer bij de twee andere standaard ploegen voegen. Zo willen we dit gewoon graag, heerlijke derby’s en een goede vertegenwoordiging van het vaste eiland Zeeuws-Vlaanderen. Hierna mocht Zaamslag 1 aantreden tegen het tot nu toe ongeslagen VIOS. Een ploeg die naar mijn mening en ook zeker andere tegenstanders, geen goed en mooi korfbal op de mat legt, maar wel verschrikkelijk effectief met hun kansen omgaat. Hier kun je dus niets op afdingen, want dit is iets wat wij zeker niet doen en kun je dus ook geen aanspraak maken op diverse overwinningen. VIOS en Zeeland zijn ook geen zaken die hand in hand gaan en mijn persoonlijke mening is dan ook, dat ik er ook helemaal niet rouwig om ben dat deze ploeg kampioen wordt en dan vertrekt naar een niveautje hoger. Wij zullen ze daar niet treffen, maar mijn gevoel is dat dit andersom nu ook niet echt met enige weemoed zal worden gevierd. Deze ploeg ligt ons niet om diverse uiteenlopende redenen, maar doet niets af aan het vermoedelijk eerlijk behaalde kampioenschap in een van de twee volgende wedstrijden.

Voor ons was het vandaag wel zaak er alles aan te doen om er zoveel mogelijk uit te slepen. Je weet tenslotte nooit wat de dag brengt, want zo is sport nu eenmaal ook! We moesten met veel inzet, werklust, passie en toch ook geduld ons ding doen. Ook plezier en teamwork waren zaken die vooraf gelden als opdracht.

Naar mijn gevoel en mening heeft dit team dit ook allemaal getoond. Het was alleen wel jammer dat de bal er bij ons gewoon niet in wilde. Prachtige uitgespeelde kansen, maar dat stukje perfectie of geluk was er niet of was het soms het laatste stukje vertrouwen in eigen kunnen er niet? Voor mijn gevoel liep het ook echt beter als in de uitpot, alleen was rust stand toen 8-1 voor VIOS en nu 2-8. De cijfers laten dus zien dat het niet veel anders was. Toch in de rust geprobeerd en gevraagd aan de ploeg door te gaan, misschien ziet het er niet altijd mooi uit maar blijf gaan en geef niet op. Dit deden we dan ook niet. We zijn blijven gaan, maar een balcontact, waarbij zij door wie dan ook een afronding op plaats vond, viel er in. Bij ons viel er al meer in als in eerste helft maar de stand werd nooit vriendelijk naar ons toe. En hoe stabiel VIOS is, zie je aan de eind uitslag. Zij hebben wederom acht keer gescoord en wij hadden er vijf bijgelegd, wat de einduitslag op 7-16 heeft gebracht. Waar de vorige keer de tegenstander echt soeverein was en door te veel te willen de stand niet hoger bracht, was dit vandaag zeker niet zo. Dit was nu niet omdat zij wat wissels doorvoerden hoor.. We stonden er en we hebben gevochten voor alles wat we waard waren. Als een tegenstander dan beter is moet je op het eind gewoon de hand uitsteken en ze terecht feliciteren, maar kun je allemaal stuk voor stuk in de spiegel kijken en zeggen: we zijn er echt voor gegaan en met opgeheven hoofd gaan we verder.

De pot stond onder leiding van scheidsrechter L.Cannoo, die volgens de man op de bank van VIOS die de ploeg leidde, de beste man van het veld was. Hier sluit ik me volledig bij aan, mijn complimenten! Helaas is dit wel het enige waar ik hem in wil bijvallen en hier ga ik voor de rest niet op verder anders moet ik mijn stukje vermoedelijk weer bijstellen, want wij zullen nooit iets met elkaar krijgen dan vermoedelijk alleen woorden.

Hier na mocht Luctor het veld op met coach Silvia, die hoe ze het vandaag ook probeerde, ook de mand niet wist te vinden. Zij wisten met Seolto als tegenstander dat ook zij het tegen de nummer twee, zwaar zouden krijgen. Ik weet zeker dat ook zij op een dragelijke uitslag hadden gehoopt, maar net als VIOS heeft Seolto laten zien dat de verschillen tussen de bovenste twee en alles eronder gewoon een te groot verschil is en sommige potten echt formaliteiten zijn. Maar net als Zaamslag heeft ook Luctor tot het laatste fluitsignaal gestreden voor wat ze waard waren. En hebben getracht de aanwezige supporters iets te laten zien en hier moet ik de ploeg van Mark Colijn een compliment geven. Zij waren er zelfs nog bij deze pot en dat vind ik als niet Zeeuws-Vlaming alleen maar leuk als je er ook eens bent bij elkaars wedstrijden. Dit geeft sfeer op een tribune en natuurlijk binnen de lijnen moet die onderlinge strijd er gewoon blijven, maar daarnaast moeten we samen optrekken en zaken ondernemen die misschien nog hele leuke en vernieuwende zaken gaan brengen. Maar ook zeker ten aanzien van het masterplan arbitrage, ons niet in netelige toestanden gaan brengen. En de jeugd de kans te geven tot in lengte van dagen het wedstrijdkorfbal te kunnen blijven spelen. En Wim de Putter, dit is gewoon uit het hart en zeer positief bedoeld hoor. Want ik zeg nu niet dat het niet goed gaat, maar onze vrienden in Zeist verzinnen van alles om een lintje te krijgen of een ere titel. En opgenomen worden in de annalen van de korfbalgeschiedenis. Maar of dit organisatorisch of financieel haalbaar is voor iedereen lijkt niet belangrijk?? We moeten dus mee. Samen staan we sterk, hoe dit dan ook in een vat gegoten wordt. Ik wil hier graag een bijdrage aan leveren en vandaar dit positieve pleidooi en niets anders als dat!

Volgende week een wedstrijd in Kapelle, op een tijd waar normaal de F-jes en E-tjes spelen. Menig speler komt normaal misschien pas uit zijn bed, dit schijnt daar normaal te zijn. Hier spreek ik dus echt van een thuisvoordeel, want zij kunnen zeker één uur later uit bed komen en zijn dus altijd wat uitgeruster. Maar ja, ach daar hebben ze niet veel slaap nodig om goed te spelen. Dit hebben we namelijk pas geleden gezien, want als ze laat moeten spelen gaan ze dit gewoon compenseren met een fuifje de avond en nacht ervoor. We zullen zien! We komen zeker niet om alleen de slaap uit ons ogen te wrijven, maar misschien kunnen we alleen daar van te voren collectief ontbijten.

De scores: Pjotr 3(de echte), Debby 2, Erwin en Marco 1.

Vandaag, met de wedstrijd van donderdag nog in de benen, mochten we aantreden met de vraag wat dit voor uitwerking op de pot zou hebben. Vakken weer gewisseld, we missen één man die de jachtvelden liever opzoekt in Duitsland dan in Terneuzen. Toch altijd weer jammer, want in een jaar dat je misschien wel mee doet in de bovenste plekken, zijn dit zaken die de vooruitzichten op voorhand om zeep helpen. En het maakt niet uit wie het betreft, je hebt een selectie met daar achter een groep aanvullende spelers en je wilt hier gewoon mee aan de bak!

Maar ja, vandaag dus niet en we wisten dat KVK zou komen en ook dat zij een feestje achter de rug hadden. Echter is mijn ervaring dat dit twee zaken kan inhouden: je speelt een baggerpot of juist een pot waarbij je gewoon lekkerder speelt als anders. Dat laatste was het geval bij KVK, één van de laatste schoten was vanaf de middenlijn en deze bal viel prachtig door de mand. Een heer van ons probeerde dit ook nog een keer, maar raakte de verlichting precies boven hem. Zo ging het eigenlijk de gehele wedstrijd. Als KVK schoot, schoten ze over het algemeen ook mooi raak en wij hadden dit vandaag niet.

De wedstrijd startte onder leiding van Arjen Posthuma. Joost opende al na twintig seconden de score met een prachtig afstandsschot, hij ging hierbij wel meteen door zijn enkel. Je hoopt dan dat hij toch verder kan spelen, want om iemand te missen na 20 seconden is niet erg motiverend. Gelukkig gaat hij door. KVK brengt kort daarna de stand weer in balans.

En dan? De scheids fluit zet de tijd stil en verzoekt coaches en aanvoerders bij hem te komen. Hij heeft zich verstapt en waar Joost door kon, gold dit niet voor hem. Wel had hij in voorgaande partij een andere scheids zien spelen en het verzoek was hem te vragen om zijn klus af te maken.

Het was Gerando Sinke van Fortis en hij was inderdaad bereid de pot te fluiten, om zijn bier werd gelijk gevochten en hij ging verder waar Arjen was gebleven. Zeer prettig voor beide partijen, want je speelt allen het liefst met een onpartijdige scheids. Hierna was het KVK die weer wist te scoren, maar we waren toen al acht minuten onderweg. Wij trokken hem echter met een minuut weer gelijk. Wij pakten weer de voorsprong, maar zij wisten weer de gelijk maker te maken. Hierna was het weer andersom en daarna wederom omgekeerd, dus mocht u mij niet meer volgen: we zitten nu op 5-5. Dit was echter de laatste keer dat er balans zou zijn. Zij liepen in de laatste vijf minuten van de eerste helft weg naar 5-8 en dit was echt onnodig. Het betrof vaak overbodige fouten.

Wel kon je zien dat er prachtige doelpunten waren, dit veelal uit foutjes en het was van beide zijdes geen goed en mooi korfbal. Laat ik hier maar op vooruit lopen naar de tweede helft, dit was niet goed. De inzet en werklust aan beide zijdes was er, maar daar is het dan ook mee gezegd.

De tweede helft liep KVK uit naar 5-10, alvorens wij weer eens de mand wisten te vinden. Het was voor de rest KVK dat met enige regelmaat er een puntje bij op kon tellen, wij kwamen niet meer in de buurt. Het was dus duidelijk wie de kater vandaag had, niet zij want zij verkeerde vermoedelijk nog steeds in hogere sferen en hun kater zou misschien later nog volgen. Alhoewel ik dit niet geloof, want ze zijn gewoon verder gegaan waar ze waren geëindigd enkele uren ervoor. Wij hadden dus wel zonder één druppel de kater! Eindstand 9-16..

De wedstrijd was prima geleidt en Gerando hiervoor onze dank. Arjen: beterschap en houd jij je maar bij het aanwijzen voorlopig, anders is het op de camping straks alleen maar hinkelen. En ik weet dat je dit leest dus de groetjes!

Volgende week in de Vliegende Vaart een uniek programma dus let allen op en kom kijken. Alle drie de Zeeuws-Vlaamse hoofdmachten treden aan en niet eens tegen elkaar?

Zaamslag 2 trapt als voorgerecht af tegen de hoofdmacht van BKC. Een leuke derby waarbij oud gedienden uit voormalige hoofdmachten elkaar nu op een niveau-tje lager treffen, wat aan de derby spirit niets zal afdoen. Dan volgt Zaamslag 1 tegen niet de minste uit de poule, maar lijst aanvoerder Vios. Vios die dit weekend ook Seolto aftroefde en dus al voorzichtig aan de titel mag gaan denken en de bubbels al koud mag zetten. Wij gaan toch proberen er een wedstrijd van te maken, want de uitpot was niet een plezante ervaring. We hebben voor ons gevoel wel meer in huis en de doelstelling zal zijn er wat van te maken!!! Hierna wordt de hal overgenomen door Luctor 1, die op dit moment de rij sluit. Ze krijgen de nummer 2 op visite, namelijk het eerder genoemde Seolto. Zij zullen ons zeker graag zien winnen, omdat zij de week erna weer tegen Vios moeten.

Ik hoop dat u me heeft kunnen volgen, want dit is voor elke korfballiefhebber uit Zeeuws-Vlaanderen toch een prachtig affiche. Komt allen kijken en laat zien dat korfbal ook op dit eiland leeft. En laten we als Zeeuws-Vlamingen elkaar nu eens gewoon steunen, in plaats van elkaars zaken te mis gunnen. Dit geldt zeker voor die oproerkraaier die altijd wel komt kijken, maar alleen maar aandacht probeert te trekken door zaken te roepen die om een reactie vragen. Voor mij is dit geen toegevoegde waarde! Zo en nu maar eens kijken op de tribune hoe korfbal ervoor staat, heeft het bestaansrecht??? Of spelen we straks net als BKC allemaal breedte korfbal???

Rest mij nog de scores: Joost 4, Linda en Marco beiden 2 en Erwin 1.

Vanavond moeten we de wedstrijd tegen Luctor overspelen, wij spelen uit.

We weten wat ons te doen staat, want niemand van Zaamslag noch Luctor zal hier een oefenpotje van maken, al worden deze woorden wel gebruikt. Voor ons de vraag wie staan er? Adrie geblesseerd en Anniek en Lisanne zijn studenten, dus wie zal hun vervangen.

Onder leiding van Patrick van Woensel zal de pot gespeeld gaan worden. Taken en poppetjes zijn verdeeld en Adrie wordt vervangen door Martijn en Lisanne heeft de moeite genomen om terug te komen om haar team aan te vullen. Anniek wordt vervangen door trainer, coach en gool old player Silvia, die voor Luctor toch nog een heel belangrijk iemand is in het veld. De wedstrijd werd aangevangen en het was hoofdzakelijk Zaamslag dat de korf wist te vinden. Waar er normaal best bij Luctor nog wel eens een balletje in vliegt, was dit nu eens niet zo. Het was in het eerste kwartier 0-5 en bij rust was het 1-8, een ruststand die het gevaar met zich meebrengt dat je minder scherp de kleedkamer uitkomt. Wetende dus wat te zeggen en te doen, werd dit medegedeeld en dan maar hopen dat deze discipline ook zal worden uitgevoerd? Het waren echter weer de roodgele die als eerste de korf wisten te vinden, alleen volgde er nu een verschil. Luctor zou nu wel mee gaan scoren en de doelpunten wisselde elkaar af. Dan weer de één dan weer de ander. Al met al voor de toeschouwer werden er in totaal vijftien treffers genoteerd dus saai was het niet echt.

In de tweede helft bleek ook de waarde van Silvia in het oranje van Luctor. Zij was gedreven en vol vechtlust om haar ploeg en zeker vak tot betere prestaties te brengen dan in eerste helft. En dan moet ik ook zeggen dat ik hier absoluut van kan genieten als mensen zich zo inzetten en dan ook nog eens weten waar ze mee bezig zijn én niet zomaar aan het knoeien zijn.

Als alle spelers van dit team hier een voorbeeld aan zouden nemen en beter met haar input zouden omgaan, zou Luctor niet staan waar het nu staat. Bovendien is breedte korfbal dan ook zeker geen zaak waar men over na zou hoeven denken en ik hoop ook dat zij deze zet niet hoeven te nemen. Buiten dat er dan geen derby’s meer zijn op het hoogste Zeeuws-Vlaamse niveau en dit is jammer voor vriend en vijand.

Terug naar de pot waarbij inderdaad soms moeilijk met discipline werd omgegaan. Aanvallen werden te klein en gaat men toch weer frommelen. Uiteindelijk werd de pot toch met 8-16 gewonnen en hoop ik dat we het meegereisde publiek toch iets hebben kunnen laten zien.

Wel weet je zeker na zo’n pot, er is nog een hoop te leren en daar is niets verkeerd aan anders was de inbreng van een trainer ook overbodig!

Nu op naar de Zaterdag waar we hopen dat een ieder weer hersteld is van de gedane inspanning en nogmaals een goede pot op de mat kan brengen? Het zal wederom in onze thuishal zijn en de eerste confrontatie met KVK uit Kapelle, die we over veertien dagen wederom ontmoeten, maar dan uit. We weten van deze ploeg dat er op veld nog werd verloren van de formatie van Sjaak Joziase en dat ook zij leuke, maar ook minder goede potten hebben afgewerkt. We zullen er gewoon moeten staan, want op dit moment zijn zij de enige die Seolto het deksel op de neus hebben gegeven en dat is niet verkeerd. Maar morgen weten we hoe het is geëindigd en zal ik wederom op de knoppen bonken om het op onze site wereldkundig te maken.

Scores Marco 6, Pjotr 4, Linda 3, Erwin, Joost en Debby allen 1.

Vandaag ontvangen wij ’t Capproen uit Hellevoetsluis, zij mogen dus nu de vele kilometers maken.

Er is een kort gesprek tussen beide coaches waarbij de Hellevoetse coach aangeeft dat hij het gevoel heeft dat hij in Zeeland niet echt tot ontluiking kan komen en dit is best raar voor een ploeg die bovenin meedraait op het veld in de derde klasse.Hij draagt hier diverse zaken voor aan, waarbij ik moet zeggen dat we sommige zaken gemeen hebben, alleen geldt dit voor ons als wij daar de verrichtingen moeten laten zien. Best begrip hoor voor deze man, ik weet hoe het voelt als er op een bepaald moment iets niet lukt en je alles en iedereen hier dan in betrekt. Maar ja, zo is sport! De ene week de sterren van de hemel, de daarop volgende week ver beneden peil, tja en dan zeggen: soms zit het mee en soms tegen? Wij hadden de afgelopen weken het een beetje tegen en wisten deze week dat we er nu zouden moeten staan, wilden we in de poule nog een leuk plekje weten te verorberen. De druk werd door de andere Zaamslagse ploegen nog even aangescherpt, want toen wij starten had nog geen één ploeg die dag verloren en waren de punten dus allemaal thuis gebleven. Druk op de ketel dus…

Met deze wetenschap werd er aangevangen en met twintig seconden stond de 1-0 dan ook op het bord. Het was echter de andere partij die zeker nog niet mee wilde doen aan dit feestje en maakte de stand weer gelijk. Vlak er na wisten wij weer te scoren naar de 2-1, zij maakten vervolgens weer de 2-2. De Zaamslagtijd brak aan en we begonnen met rustig doorscoren en in de verdediging werden vele aanvallen al afgebroken, alvorens er ook maar een kans was geplaatst. Dit was vandaag een dikke voldoende voor de verdedigers die hun taak vandaag collectief ter harte hadden genomen.We maakte de 3-2 en de 4-2, ’t Capproen gaf zich nog niet gewonnen en kwamen terug op 4-4. Van paniek was toen zeker geen sprake, want na het eerste kwartier gingen wij wel door en haakten zij af. Wij liepen tot aan de rust uit tot 9-4, een heerlijke stand om te gaan rusten.Waar het niet zo dat onze buren dit enkele weken geleden ook hadden, zij zelfs met 9-2 bij rust voorstonden en maar met één punt terug naar huis gingen vanwege een gelijke stand.

Met dit gegeven en een peptalk werd de tweede helft aangevangen, het duurde echter ruim zes minuten voordat er een score viel en deze was gelukkig aan Zaamslagse kant, het waren toen de gasten die driemaal het mandje wisten te vinden en dus terug kwamen naar de 10-7. Je gaat je dan toch voorzichtig het één en het ander afvragen.. ‘Het zal toch niet!’ We blijven echter rustig en met de volle inzet gaan we ervoor, zowel de aanval als de verdediging. Het wordt 11-7, toch weer 11-8, 12-8. Er zijn nog dertien volle minuten te gaan, maar met vijf punten voorsprong weet je gewoon dat je het gewoon goed moet uitspelen en dit werd inderdaad vakkundig gedaan. We werkten de pot naar het einde toe met een goede einduitslag van 15-10, die gewoon goed aanvoelde.

We hadden allemaal de dingen gedaan die gevraagd werden en dat verdient gewoon een pluim. De leidsman van vandaag (dhr. H. Koppejan) had prima gefloten en zich niet uit zijn concentratie laten halen. Het was gewoon een pot waarbij beide zijdes lekker hebben gebald op een sportieve wijze. Wij weten ook hoe het is om met een verlies, een lange reis terug te moeten maken. Niet de leukste reis, maar ik kan een tip geven: stop bij de Raayberg. Dit is een goede start naar je volgende pot. Al met al een pot die hopelijk vertrouwen geeft voor de volgende wedstrijd, want dan komt het niet te onderschatten Luctor wederom op ons pad. De derde zaal confrontatie die we te danken hebben aan een foutje. Maar laten we eerlijk zijn, dit maakt voor beide teams niets uit. Een punt is een punt en vermoed wordt dat dit echt wel een potje om de punten zal gaan worden, want een derby is en blijft een derby. Dus publiek we hebben jullie steun hard nodig. Komt allen donderdag om 20.15 naar de sporthal in Terneuzen om ons te ondersteunen?!

De scores Pjotr 7, Marco en Marjolein 3, Erwin en Linda beiden 1.

Werd er vorige week onnodig verloren, hebben we door de weeks een straf gekregen door dhr. Remco Winter voor het per ongeluk niet invoegen van een wedstrijdkaart. Een fout, maar een menselijke toch en hij was het invoeren bijna vergeten, een foutje menselijk toch?Zo niet, onze bond vindt het een zwaar vergrijp, waar een zware straf op moet volgen, want uitwassen moet je uitbannen anders ben je niet geloofwaardig! Er volgen vier punten in mindering en de wedstrijd moet worden over gespeeld, waarbij het dus eventueel bij winst mogelijk is om twee punten terug te verdienen. Vervolgens een boete, want ja de bond heeft de centjes hard nodig en bij een vergrijp hoort een boete dus waarom hier dus niet. Ook dienen alle overige kosten zoals de zaalhuur en de scheidsrechter van de in te halen pot te worden voldaan door Zaamslag. En laten we eerlijk zijn, dit is absoluut niet in verhouding, want voor een club als PKC is dit peanuts met ruim zeshonderd leden, maar voor een club als Zaamslag met minder als honderd leden is dit gewoon veel geld. Dit geld hoort gebruikt te worden om de sport juist te geven wat hij nodig heeft; organisatie, accommodatie en vooral de jeugd te kunnen opleiden en te behouden, zodat korfbal bestaansrecht heeft in het hele land en niet alleen in grote steden! Maar ja arbitrage kent maar twee regels: A àdeze heeft altijd gelijk en B à mocht deze geen gelijk hebben dan treedt automatisch regel A in werking! Want had de leidsman vooraf de kaarten gecontroleerd in plaats van na de pot, dan waren we misschien in staat geweest alsnog de benodigde wedstrijdkaart of ID te kunnen bezorgen, maar ja een foutje is menselijk. Moet kunnen want al die anderen hadden dat uiteindelijk voor hem ook al gedaan. Echter kun je nog beter een rode kaart krijgen voor een zwaar vergrijp dan is de straf op zijn plaats en kun je er wat mee, krijgt de betreffende speler een aantal wedstrijden verlof en een boete en is de kous af. Maar nu is de sanctie zeer breed en naar mij inziens nog zwaarder dan bij een zwaar vergrijp, want het was een fout en geen enkele andere intentie! Gelukkig leven wij nog in een land waar je mag schrijven en zeggen wat je denkt en dit is dan zelfs in vele andere landen niet zo. Alle personen die het betreft hier niet vrolijk van te worden als wij van het geen ons wordt toebedeeld.En waren hier naar mij inziens het overspelen en de kosten genoeg geweest en fair en hebben andere zaken geen meerwaarde dan alleen frustratie waar geen enkel persoon bij gebaat is!!!!!

Genoeg hierover, vandaag de wedstrijd tegen derdeklasser VIOS, trouwens het werd eigenlijk nooit een wedstrijd! In een koude kille en ongezellige Nievaart, waar ook de entourage niet leuk was, werd aangevangen onder de arbitrage van dhr N.Hof. Pas na vijf minuten werd de score geopend door VIOS die als derde klasser en ongeslagen in onze poule de lijst aanvoert, natuurlijk thuis als absolute favoriet van start ging. Wij konden doen wat we wilden, strijd en mogelijkheden zat, maar het afronden leek ook vandaag niet te lukken want waar VIOS vrolijk door wist te scoren naar de 8-0 wisten wij pas een minuut voor tijd de opening in de gele kunststof mand te vinden. En toen onze verdediging direct ook de volgende bal onderschepte en Erwin de bal van onder korf uit het verdedigingsvak naar Pjotr achter de korf plaatste en deze nogmaals wist te scoren maakte de scheids een foutje, maar ja een foutje is menselijk en ondanks dat zelfs de directe tegenstander toe gaf dat dit echt een fair punt was, trad hier regel B van de arbitrage in werking en was ons zelfs dit puntje niet gegund.

Naar de kleedkamer de boel oppeppen, want er waren hier duidelijk geen punten te halen maar toch zeker nog wel de eer om te gaan scoren en de uitslag zo vriendelijk mogelijk voor ons te laten zijn. Het was helaas VIOS die door bleef scoren en hier was niets op af te dingen. Het zou vermoedelijk zelfs nog veel erger geworden als deze ploeg gewoon goed was blijven spelen maar zij wilden onze off-day met veel zout en show tot een nachtmerrie voor ons maken.

Echter ging dit door tot 12-1 waarbij iemand met een elleboog de neus van Debby raakte en hier in een fel verlichte hal, toch even de sterren zag. We wisten er in de laatste minuten toch nog wat bij te leggen, maar kwamen niet verder als 14-4 en moeten vaststellen dat verlies onze eigen onkunde was in het afronden van de toch ook verkregen kansen, maar ja daar draait het spelletje wel om. We gingen teleurgesteld het veld af waarbij er ook waren waarbij het zweet behoorlijk in de bilnaad had gezeten, zodat achterzijde zeer duidelijk was. Wij hadden Seolto graag geholpen, maar vandaag zat het er niet in en moesten we nog een lange weg terug en was die vervelend?Hier moet ik u helaas vertellen dat dit niet zo was, want waar diezelfde iemand van VIOS voor de wedstrijd had gezegd, dat als er een derde helft zou zijn, zij die zeker zouden winnen, had ik het idee dat hij het wel eens mis zou kunnen hebben. Want wij kozen ervoor om de kille Nievaart zo snel mogelijk te verlaten om bij Bergen op zoom rechtsaf te gaan richting, voor de meeste nieuw: de Raayberg, om onze derde helft te gaan houden. Wij kwamen hier om half tien aan en hoopte binnen nog onze maal te kunnen krijgen en laat er nu net een feestje zijn. Maar de gastvrijheid van de Raayberg, ontvangt ons goed en we mogen aansluiten bij het feest en mogen hier ook gewoon onze maaltijd nuttigen, dit verdient dus een warme douche voor deze instelling. Ik kan u helaas niet vertellen hoe laat de laatste hier zijn vertrokken toen ik zelf iets na half twaalf de auto en dochter naar huis bracht, liet ik nog vijf spelers achter. Dit in een zeer goede sfeer en in de tijd ervoor hebben we kunnen aanschouwen dat er meer talent in de ploeg zit, dit hebben we door diverse optredens mogen aanschouwen en zoals ze daar al zeiden, ieder is een artiest en kan dus zingen… Nou ja, zingen?? Weet nu in ieder geval dat Richard niet alleen muziek draait, maar zijn uitvoering met hart en ziel van het nummer New york, New york ook kan zingen. Of zou het door het charmante achtergrondkoor zijn gekomen, hopelijk zult u enkele van de gemaakte filmpjes en foto’s ook op deze site kunnen bewonderen en zo denk ik toch dat deze derde helft voor ons was, want er waren zelf al persoenen weg van VIOS uit de Nievaart voor wij vertrokken, dus zij de verdiende pot, maar gun ons die derde helft? Ook dien ik de meegereisde supporter te bedanken. We kennen hem alleen van gezicht? We kennen niet zijn motivatie en geduld om er toch altijd weer te zijn, maar hij is er en dat kun je alleen maar waarderen!

Scores Pjotr 2, Marco en Debby beiden 1 en voor de derde helft ieder een 10!!

De aanhef geeft al aan waar het naar toe gaat. We mochten vandaag Volharding ontvangen.

Een ploeg o.l.v een vertrekkende Belg, amai waar heb ik dit eerder gezien?

Maar de twee voorgaande wedstrijden tegen deze ploeg waren absoluut geen gelopen koers. De eerste wedstrijd op het kunstgras was gelijkspel, de tweede in de zaal in hun thuishal werd nipt door ons gewonnen en vandaag?

We wisten dat er een ploeg moest staan! Deze stond er ook, maar of de neuzen dezelfde richting uit stonden zou later blijken. We gingen voortvarend van start o.l.v. Scheidsrechter Koppejan uit Ritthem.

Echter na de 2-0 begon Volharding mee te scoren en de ruststand was zelfs 5-6. Niet een goed begin dus en in de rust werd verteld er voor te gaan en te willen vechten voor elkaar. De strijd leveren en door duwen en vooral niet zeuren.

Moet ik dan ook maar niet doen.. Het was Volharding die als eerste scoorde en het verschil op twee doelpunten bracht. We kwamen wel steeds terug op één punt, maar er naast komen lukte ons niet meer.

Het verschil bleef één en dit was jammer, want zonder Volharding hier iets te kort te willen doen gaven mensen vandaag niet thuis en dit was echt niet nodig geweest.

We moeten op naar volgende week, waar een loodzware ongeslagen tegenstander ons opwacht. Wij moeten hier het beste uit onszelf moeten halen en zeker als ploeg. We moeten er staan en niet een pak slag van jewelste willen krijgen???

Scores: Pjotr 4, Pieter en Marco beiden 2, Debby en Erwin beiden 1.

Vandaag naar Vlissingen. Voor mij waren het deze keer eens wat minder kilometers rijden als voor de ploeg, ook wel eens lekker!

We zouden vandaag tegen de nummer twee uit onze poule spelen en voor mij natuurlijk een sentiment tegen mijn oude ploeg op het oude nest.

Altijd een dubbel gevoel, een hoop bekenden en dan wil je toch graag laten zien, dat de ploeg waar je nu mee bezig bent ook wel wat kan.

Misschien was het dat, wat ik misschien teveel op de ploeg uitstraalde, want de spanning werd groter bij sommige spelers.

Scheidsrechter Robert-Jan Cannoo waarschuwde ons voor de nieuwe regel, maar had dit na afloop van de wedstrijd niet een keer geconstateerd.

Zoals hierboven werd beschreven ging de wedstrijd van start o.l.v. Robert-Jan Cannoo, hij floot een prima pot, maar deelde wel vaak stippen uit. Er waren er minimaal acht vermoedelijk wel terecht, maar ik ben in dit seizoen dit nog niet zo vaak tegen gekomen, dat dus wel aangeeft dat er tussen diverse fluitisten een behoorlijk verschil zit.

Dit is wel iets meer voor onszelf dan voor hem, maar het is wel een constatering.

De wedstrijd startte met een bal die door ons direct werd onderschept en een lange aanval volgde en dit werd hierna nogmaals herhaald.

Echter alle kansen die er ook maar uit kwamen werden gemist en je vroeg je af welke kant dit op zou gaan. Zouden we aanvallend een vuist gaan maken of zouden de kansen onbenut blijven.

Laat ik de lezer maar gelijk van zijn spanning verlossen, het laatste werd de waarheid. Kans op kans werd gemist of het nu een schot, doorloper, vrije bal of een stip was, alles ging ernaast vandaag en er waren genoeg kansen.

Echter Seolto ging hier compleet anders mee om en bleef gedurende de hele wedstrijd gewoon door scoren en had geen enkel mededogen met hun oud coach. Ze hadden vermoedelijk afgesproken om me te trakteren wanneer ik daar kwam en dit was geen drankje, maar heeeel veel doelpunten tja….

Seolto opende de score in de vierde minuut met een stip en zo ook het tweede doelpunt was van Seolto en raad maar hoe?? Met een stip. Zij liepen zo door naar 7-0 en je merkte door het zelf missen van kansen gingen we tegen onszelf spelen en ebde het vertrouwen steeds verder weg, hierdoor werden er verkeerde keuzes gemaakt en het onmogelijke wilde we proberen.

Hier moesten we eigenlijk gewoon rustig een aanval opzetten, maar er werd toch steeds voor de gehaast versie gekozen.

De rust brak aan en met een 9-2 tussenstand was het een zware gang naar de kleedkamer.

Inmiddels had Erwin ons verlaten en had Marnix zijn plek ingenomen, dit omdat Erwin verplichtingen had t.o.v. van zijn opa en oma, die een diner hadden geregeld voor hun 45-jarige trouwdag.

En ondanks de kwaliteiten van Marnix is het wegvallen van Erwin toch ook een gemis vanwege zijn kwaliteiten rond de korf.

Tweede helft werd gestart en binnen 25 seconden openden we de score en dit wel met een stip. Je hebt de hoop op dat moment dat je in ieder geval wat dichterbij kan komen en mee kan blijven scoren om een draaglijkere uitslag te krijgen. Ik had u echter al verteld dat dit niet ging gebeuren, we wisten iets meer te scoren, dan eerste helft. We verdubbelden het zelfs, we bleven steken bij 6. Seolto wist echter niet te verdubbelen en bleef steken op 8 maar maakte hun totaal op 17 zo leest het nog enigszins vriendelijk maar als je het naast elkaar zet is het absoluut geen fijn gevoel 17-6 waar waren we en wat hebben we lopen doen???

Een wedstrijd die we dus gewoon maar heel snel moeten vergeten. We starten weer op nul deze week en op naar de thuis pot tegen Volharding die ook verloren hebben, maar goed hebben mee gescoord met KVK.

Luctor die thuis tegen ’t Capproen hun eerste puntje pakten en het kan nog erger dan bij ons Vios heeft Atlas met 19-6 verslagen ook dat is een zware terugreis geweest en laat zien dat de twee ploegen die moeten gaan vechten voor kampioenschap elkaar blijven volgen. Op de 3de plaats staat Zaamslag, dan KVK en hierachter de rest.

Nog steeds niet slecht en gewoon doorgaan om weer beter te worden en het vertrouwen te herstellen!!!

Scores: Pjotr 3, Marco, Marnix en Linda allen 1.

Vandaag thuis tegen Luctor, wat ‘De derby’ van Terneuzen en Zeeuws-Vlaanderen genoemd kan worden. We missen vandaag Pjotr, hij moest zijn vizier op de zwijnen instellen. Wel jammer, want zijn inbreng is altijd goed voor een paar mooie acties en doelpuntjes. Zijn vervanger voor vandaag was Marnix en is iemand die nog jong is en zeker nog zal groeien in de toekomst.

We hadden donderdag voor onze training naar de wedstrijd van Luctor tegen Volharding gekeken en gezien dat de opstelling i.v.m. afwezigheid van Davy en Anniek wel iets was aangepast. Met de zieke Davy wisten we wel dat hij er zeker alles aan zou doen om er bij te zijn. Ondanks het goed opgevoerde stukje waarin hij wilde doen laten geloven dat hij misschien wel eens niet zou beginnen, was voor ons te doorzichtig. De vooraf door ons verwachte opstelling van Luctor klopte volledig en een ieder stond tegen die persoon die hem was toebedeeld, dus geen verrassingen in deze. Het inschieten van Luctor liet zien dat er diverse mensen aan hun zijde scherp waren en vermoedelijk geen last hadden van de zenuwen voor de aanstaande Derby.

Iets wat je wel bespeurde bij Zaamslag, als dit het relaas van de wedstrijd zou worden zouden zij toch wel eens kunnen gaan lopen met de punten.

De pot startte en de tribune gevuld met aan elke zijde een schare supporters voor zijn clubje. Onder leiding van Patrick van Woensel werd er aangevangen.

Naar mijn mening werd er goed gefloten en had de scheids een vrij rustige pot, die geen bijzonderheden kende. Het was na anderhalve minuut Luctor wat de score opende en vrij snel trok Debby door een mooi punt de stand weer gelijk. Iets wat we vandaag vaker zouden hebben en de spanning tot laatste seconde zou blijven vasthouden. Marjolein zorgde voor de 2-1 en Erwin voor de 3-1 en vervolgens Luctor weer 3-2. Marco weer voor de 4-2 en zij daarna weer voor 4-3. Wij weer voor 5-3 en vlak voor rust wist Luctor er toch nog eentje bij te maken en zo was de stand bij rust 5-4 en weet je dat het nog alle kanten op kan gaan.

Het gesprek in de rust was om duidelijk te maken dat we toch rustiger met onze kansen moesten omgaan, want er was veel en vaak van afstand geschoten, maar waar dit bij Luctor tot punten leidde werd er door ons absoluut slecht met deze kansen omgegaan. Luctor kon alle ruimte voor een schot toelaten en zette dus ook geen druk, waar toch wel op getraind was.

We startten na 4 ½ minuut in tweede helft door de score te openen en de 6-4 geeft hoop. Echter binnen enkele seconden staat de 6-5 alweer op het scorebord en zeven minuten later staat er de 6-6 en weer even later de 6-7, nu in achterstand. Wij weten deze weer in evenwicht te brengen 7-7. Luctor maakt de 7-8 met nog tien minuten te spelen. Davy die een rustige pot speelde en zelfs een mooi punt scoorde verliet het veld en had zijn ploeg goed op weg geholpen. Martijn vervangt hem en geeft ons weer wat lengtewinst. Ook Marit verlaat het veld. Zij was vandaag niet degene die ze normaal is, maar wel een talent van Luctor die de groep zal versterken in toekomst. Haar vervanger is coach en speelster Silvia, die dit niveau prima aankan en dus aangeeft dat we op onze hoede moeten zijn.

Echter zijn het Joost en Linda die het lot van Luctor vandaag voltrekken met hun scores en eindigt de pot met 9-8, die wat betreft spel, echt een derby was, niet goed en mooi, maar wel tot op het laatst spannend gebleven. En ten aanzien van de eerdere twee confrontaties zeer sportief. Geen onderlinge persoonlijke duels, maar alles gericht op spel en hopelijk zal dit op veld ook zo zijn, want dit maakt het voor een ieder een stuk makkelijker.

Het publiek dient van twee zijdes bedankt te worden ze waren er en lieten zich daar waar nodig goed horen en dit is voor beide teams een geweldige steun.

Ook op de tribune Zaamslags oud trainer, die bij zijn aanwezigheid niet het gewenste kwaliteitsspel voorgeschoteld krijgt. Wij dachten dat het vandaag nog niet zo slecht spel was, hij dacht er anders over en met hem natuurlijk diverse anderen. Maar er staan en er naar kijken is altijd een verschil, dit was namelijk ook onze mening toen wij donderdag hadden gekeken. Het had dus vandaag echt anders af kunnen lopen maar gelukkig voor ons was dit niet zo en mochten wij de punten bijschrijven en bleef Luctor op de hatelijke nul hangen.

Het was misschien niet goed, maar mijn mening is dat het wel een hoge entertainings waarde had. Want u als publiek moest wachten tot op het laatst om zeker te zijn wie er zou winnen en dat is voor beide zijden leuker, dan dat er een partij is die in de rust al aangeeft het eindresultaat is.

We moeten verder en volgende week gaan we naar Vlissingen, waar Seolto ons zal opwachten. Zij strijden nog steeds samen met VIOS om het kampioenschap en zullen tegen ons zeker geen punten willen morsen!

Rest mij nog al het plubliek te danken en de scores te vermelden: Erwin, Joost en Marco allen 2, Linda, Debby en Marjolein allen 1.

2011 is gestart en wij mogen vandaag in de trainingshal de eerste thuiswedstrijd tegen het Atlas uit Rithem beginnen. Een Ploeg die ons op het veld verschrikkelijk pijn heeft gedaan met een forse overwinning. We wisten vandaag dus wat te doen. Deze tegenstander is er één die altijd voor een leuke pot garant staat.

Wij waren compleet, want Marjan zat vandaag ook al op de bank dan wel om te schrijven, maar wel fijn om te weten dat we weer ruimer in de mensen komen te zitten. Waren wij het op het veld die personele problemen hadden, is het nu Atlas die om diverse redenen mensen missen. Nog steeds geen reden om deze ploeg ook maar iets te onderschatten, want de meest bepalende spelers staan er gewoon en we kennen hun kwaliteiten! De wedstrijd vandaag onder leiding van Ad Vos, zijn aandachtspunten bij het fluiten zijn me niet onbekend en gaf dit dan ook mee in de bespreking.

Niet dat je het kunt voorkomen, maar in ieder geval wel beperken.

Met duidelijke opdrachten zijn we van start gegaan en we wisten na één minuut de score te openen echter scoorde Atlas binnen anderhalve minuut al weer terug uit een vrije bal, hierna zij weer en vervolgens wij weer. Nu volgde de 3-2 van ons en zij weer de 3-3. Alle drie de doelpunten kwamen uit een vrije bal of stip, dit was duidelijk een aandachtspunt voor ons om niet die overtredingen te maken, zodat zij er dan ook uit konden blijven scoren.

Nu scoorde we de 4-3 en zouden we de voorsprong de gehele pot niet meer uit handen geven. Wel moet gezegd worden dat de spanning er niet minder op was, want Atlas bleef knokken en dit betaalde zich na rust ook zeker uit.

Echter voor de rust zouden we achteraf de belangrijkste zaken hebben gedaan, we liepen naar 7-3 en Atlas maakte er ruim een minuut voor rust nog 7-4 van.

Nu volgt de rust en je hoopt dat men het dan vast weet vast te houden, je weet gewoon dat de tegenstander zeer gemotiveerd zal terug keren en als je zelf niet scherp bent, kun je nog een rare twee helft krijgen. Zij openden de score en kwamen er weer 1 dichterbij, wij wisten er weer twee bij te scoren en de 9-5 stond met nog 23 minuten te spelen op de teller, lijkt hier dan dat de pot binnen is??

Alles behalve dat, want hier begint Atlas iets terug te doen er volgt een 9-6 en dan de 10-6 vervolgens 10-7, 10-8, 10-9 en dan met nog twaalf minuten op de klok krijgt Atlas de kans om langs zij te komen. Aanvoerder Michel krijgt doormiddel van een Stip de kans om gelijk te komen en dit is dan ook absoluut het cruciale moment in de wedstrijd, er wordt gemist en gebaald en geeft ons de gelegenheid om de stand weer uit te breiden. Linda weet de mand te vinden met een afstandsschot en met nog ruim tien minuten te spelen is het 11-9 beiden ploegen spelen aanvallen die niets opleveren, gescoord wordt er niet. Er zijn over en weer kansen, maar de spanning speelt een rol. Het is Echter Marjolein Durinck die met nog een volle minuut als enige weet te scoren in haar oude thuishal. Wij zijn de gelukkigste en winnen met 11-10 na een zeer spannende pot, waar best alles in zat en het ook zomaar andersom had kunnen zijn!

Eerlijkheid gebied nog te zeggen, dat Atlas op twee voor hun goede momenten op sportieve wijze de bal vast hielden en hier zouden vele andere ploegen dit vermoedelijk niet hebben gedaan en daarom kenmerkt Atlas zich altijd tot een Sportieve ploeg, dit geen strijd schuwt, maar dit element in ieder geval hoog in het vaandel heeft staan!!!

Volgende week Luctor thuis. Een ploeg die het gister zonder Davy niet makkelijk had, maar tot op het einde, ondanks de stand, bleef strijden voor elk doelpuntje en dit kenmerkt de ploeg die daar absoluut complimenten voor verdient! Ook zullen zij hier waarschijnlijk nog wel een wedstrijd mee winnen, dat is mijn gevoel en hierdoor weten we dus wat ons deze week te doen staat, want onderschatting zou wel eens heel zuur kunnen zijn.

Scores: Pjotr en Joost beiden 3, Marco 2 en Marjolein, Linda en Erwin ieder 1.

Vandaag gaan we op pad wat voor ons de verste uitpot zal worden en wel naar ‘t Caproen die hun thuishaven hebben in Hellevoetsluis.

We vertrekken met twaalf personen, vol goede moed, naar dit vestingstadje aan het Haringvliet.

Het vorige weekend niet in actie gekomen tegen VIOs, doordat het mooie maar niet makkelijk berijdbare sneeuw VIOS tegen hield om hier naar Zaamslag te komen.

Voor degene die het nog niet weten zal deze ploeg, dit op 26-2-2011 nogmaals proberen en dit dan alweer in het volgende jaar.

Voor vandaag het een-na-laatste duel in het huidige jaar en met de nodige informatie over deze tegenstander vordert de reis vlotjes.

We zijn blij weer voltallig te zijn, zeker na onderweg vernomen te hebben dat één van ons afgelopen week in het huwelijk is getreden en wel met de goedheiligman, die de scholen in Zaamslag heeft bezocht. Gelukkig heeft ze niet de reis naar Spanje aanvaard en blijft ze toch om ons team te ondersteunen.

Ook was Pjotr bereid zijn wapen nog heel even in het vet te houden, want het jachtseizoen is begonnen en het begint bij hem dan behoorlijk te kriebelen, om wat mooi wild te gaan schieten.

Aangekomen in Hellevoetsluis, wat een prachtig oud stadsgezicht heeft, zul je hier bij passage niets van mee krijgen en voert de reis ons door een grote grijze massa, wat ook doorvoert in de sporthal die van binnen niet echt licht oogt. Zo heb je sporthallen met een schotklok, hier vind je nog niet eens een scorebord met een tijdwaarneming en moet er aan de wedstrijdtafel vernomen worden, dat we nog een kleine tien minuten hebben tot inschieten.

Na wat haasten haalt iedereen dit net op tijd en wordt er wederom ingeschoten met de nieuwe blauw-gele bal en is men van plan hier ook de wedstrijd mee te gaan spelen, op één voorwaarde dat de scheids en wij ons hier in kunnen vinden.

De scheidsrechter van vandaag is Dhr. D. Belder van Saggita uit Ridderkerk, dus ook hij heeft zijn kilometers moeten maken en had geen bezwaar tegen de aanwezigheid van deze nieuwe bal. Tegen Volharding mocht er nog niet gespeeld worden met de nieuwe bal, nu wel!

Beiden ploegen beginnen elkaar af te tasten en wij wisten met de nodige info, waar we op moesten letten, maar is het niet vaker zo dat je iets van tevoren denkt te weten en dat het dan die pot net anders gaat.

Van ‘t Capproen wisten we dat zij eerst de snelle weg omhoog vonden, maar met vernieuwing en mensen die het schip verlieten, weten we dat de val naar beneden misschien wel net zo snel ging.

Vorig jaar speelde deze ploeg in de zaal net als Seolto en VIOS in de derde klasse en zijn op voorhand de drie, die voor de titel een streepje voor hebben, maar het wel zullen moeten laten zien, want niemand zal deze drie onderschatten.

Wij vandaag dus ook niet en gingen er vol voor, dit werd na drie minuten beloond met de 0-1 en nog geen minuut later met de 0-2.

Dertig seconden later liet ‘t Capproen zien, ons nog niet te laten gaan en scoorde 1-2 en weer anderhalve minuut later de 2-2, dus zijn we weer waar we begonnen. Onze aanvallen zijn rustig en we zoeken naar de juiste keuzes en dat brengt ons door een slim balletje van Marco op Erwin, die zich even liet horen om zijn vrijheid aan te geven, weer naar de 2-3. Deze stand zou lang stand houden, want van minuut zes naar eenentwintig vallen beiden ploegen aan en met het nodige balverlies aan beide zijden, kunnen we niet het binnenste van de mand te vinden. Wat dan nog veel vervelender is dat in het vak van Linda, de heren van ‘t Capproen maar blijven vallen en de scheids willen doen geloven dat onze heren hier toch echt debet aan zijn. Hij gelooft dit in het begin toch wel, maar het verandert naarmate de pot vordert. Deze heren zouden op toneel kunnen verschijnen en als zij het niet bewust deden dan klopt er iets anders niet.

Het is echter wel ‘t Capproen die in de eenentwintigste minuut de stand weer gelijk trekt maar in minuut zesentwintig maken wij er 3-4 van en hier gaan we ook mee rusten.

Iedereen had hetzelfde gevoel, we moeten hier kunnen winnen. We waren niet onder de indruk van het spel van Capproen. Ze hadden veel kansen en misten regelmatig de korf, misschien een stukje vertrouwen dat ze misten, maar goed dat is zeker niet ons probleem.

Na drie en halve minuut na rust trok de thuisploeg de stand weer gelijk en nog geen twintig seconden verder pakten wij weer het voortouw en trokken de stand weer naar 4-5.

Zij maakten wederom de stand weer gelijk. Deze stand maakte iets los bij onze jager, hij haalde zijn wapen uit het vet en dit zou Capproen gaan merken. Hoe zuiver deze man kan zijn, dit niet alleen op wild of is Capproen soms ook een wild soort, in de ogen van onze jager?

Hij nam de volgende twee scores voor zijn rekening en bracht ons op 5-7, dus voor tegenstanders die dit lezen, maak hem niet boos, want hij weet je dan op sportieve manier kennis maken met zijn precisie.

Capproen scoorde weer terug maar wij wisten wederom twee maal achter elkaar de mand te vinden en was de stand 6-9 . Nog negentien minuten te gaan, blijven gaan en de rust in de ploeg houden. De 6-10 en de 6-11 vielen en met nog minder als een kwartier te gaan wisten zij de mand ook nog te vinden 7-11. Wij geven daar direct antwoord op en scoren twee maal achter elkaar 7-13 op het handmatige score bordje. Zij weer één en wij weer met antwoord twee erbij en staat er 8-15 op de klapper en worden we iets minder geconcentreerd en ook wat minder in de afwerking, daardoor kunnen zij er eigenlijk nog onnodig twee bijschrijven en is de eindstand 10-15 en zijn wij dolgelukkig.

Het is ons gelukt om een derde klasser te verslaan en zal de lange terug weg een stuk fijner zijn met deze kennis.

Een scheids die eerlijk, kordaat en zich niet door ook maar iemand liet verstoren verdient zijn complimenten.

Een ploeg die zich vandaag wederom niet uit het spel liet halen, rustig bleef en de discipline oplegde tot de laatste vijf minuutjes om goed te blijven spelen, hiervoor mijn complimenten. Ook alle wissels gaan hier in mee, positief en prettig om zo te kunnen acteren.

Er zijn absoluut nog zaken die we nog net iets anders kunnen en moeten doen, maar dit is makkelijker als je wint dan dat je met een kater verliest en van onder moet gaan beginnen.

Op naar de volgende pot, die absoluut wat minder kilometers kent, maar een ploeg die net als wij van een derde klasser wist te winnen. Zij hebben wel twee derde klassers verslagen, wij één.

KVK valt dus niet te onderschatten en de acht van Sjaak Jossiasse zullen dit ook willen voort zetten. Zeker met een thuispartij (net voor de kerst) voor de boeg, waar daarna de manden voor veertien dagen in het vet gaan en het jachtseizoen echt wordt geopend.

Scores: Pjotr 5, Marco 3, Debby 2 en Joost, Erwin, Marjolein, Linda en Mandy allen 1.

Voor deze zaterdag dienen we af te reizen naar naar Kruiningen, alwaar Volharding zijn thuiswedstrijden nog steeds dient af te werken. Wat op zich jammer is, want bij hun veld ligt een dubbele sportzaal, maar politiek heeft altijd andere belangen en was niet bereid een kleine beetje extra uit te trekken om deze hal voor de zaalcompetitie geschikt te maken. Een gemiste kans, maar ja dit is politiek en hier gelden eigen belangen voor gemeenschapsbelangen!!

Bij aankomst in de hal was het een gezellige drukte, waar moeders en oma’s met hun kinderen cq kleinkinderen bezig waren. Voor ons was het al winst voor het derde van Zaamslag tegen het derde van Volharding en zij hadden een behoorlijke uitslag neergezet en dit ook door de voortreffelijke hulp van twee dames uit de B’s Ilona en Jessica. Wilco bleek ook flink op dreef met zes doelpunten, gefeliciteerd daarmee! Voor ons was Volharding 2 tegen TOP 2 bezig, wat al best een pittige pot was. Ook deze pot verloren door Volharding, maar al minder als de pot ervoor.Nu wij en we wisten al vanaf het veld dat de ploeg van Adrie progressie maakte en de vorige twee potten met maar 1 doelpunt verschil had verloren en dit zeker niet tegen de minste Seolto en KVK, dus we wisten er vol voor te gaan.

Bij het inschieten mochten we kennis maken met de nieuwe korfbal ballen die reeds in het EK hun debuut maakte. Het was vrij fair, want aan beide zijden was zo een bal beschikbaar en van te voren had niemand in kunnen schatten dat dit object nog zo een belangrijke rol zou gaan spelen. Ook voor aanvang weer voor beide ploegen de nieuwe bal bij inschieten en toen begon de wedstrijd toen scheids Patrick van Woensel infloot. Hij weigerde de bewuste bal als wedstrijdbal want volgens hem was de bal nog niet officieel erkend???

Dit zorgde gelijk al voor consternatie, omdat beide ploegen het probleem niet zagen en er niet direct een andere bal voor handen was. Uiteindelijk toch gevonden en de wedstrijd toch gestart, maar de toon was gezet en deze zou door de hele wedstrijd best een rol blijven spelen, wat opzich gewoon jammer was. Hier hadden beide ploegen last van, gelukkig door dezelfde omstandigheden.

Zoals al uit de laatste uitslagen bleek, werd het een gelijk opgaande strijd en hielden de ploegen elkaar de hele wedstrijd in evenwicht. Er is nooit een verschil van twee geweest. Het was de thuisploeg die de score opende na vijf minuten, maar met twee minuten trok Zaamslag de stand weer gelijk.

Vervolgens het score verloop 1-2, 2-2, 2-3, 3-3, 4-3, 4-4 en 5-4 en maakte zij de ruststand op 5-5.

In ieder geval met een gevoel de rust in dat het hier nog steeds mogelijk was, de gebruikelijke pep-talk en wederom gestart en deze tweede helft verschilde tot op laatst niet veel met de eerste helft we hielden elkaar constant in evenwicht tot 8-8. Dan volgen de laatste tien minuten. Er wordt niet gescoord en je merkt dat spel aan beide zijden anders wordt, ook het publiek van Volharding gaat zijn team nog meer steunen. Supporters die je thuis hard nodig hebt. Met nog vijf minuten te spelen, voert ons aanvalsvak hun taak goed uit. Een hele lange aanval met een goede korfbezetting, waardoor een aanval van vier minuten ontstaat, die ook nog eens met een doelpunt wordt bekroond. Dit is iets wat ik constant miste, maar nu werd het perfect uitgevoerd. Er breekt nu een zenuw slopende laatste minuut aan voor beide zijdes. Er werd niet goed omgegaan met het balbezit en je ziet dat in een minuut beide teams gewoon nog twee maal aan aanvallen toekomen. Zenuwen en haast is meestal de aanleiding voor balverlies. Het laatste fluit signaal van de scheids, wij de gelukkige en Volharding wederom met 1 puntje verschil verloren. Bij hun is de ontgoocheling groot en zeker begrijpbaar.

Bij ons opluchting! We hebben twee punten, maar weten ook dat we hier ook het geluk aan onze zijde hadden en weten nog van het veld dat daar Volharding in laatste minuut gelijk maakte, dit maal echter niet. Dit merkte je ook na afloop bij de bank, waar de zenuwen bij de mensen er goed in zaten.

Nu op naar volgende thuispot. Wederom een derdeklasser te heten VIOS. Ook geen onbekende voor mij en we weten dus wat er komen gaat.

Echter eerst dinsdag de training en dan woensdag weer naar Belgie om nog maar een oefenpotje te ballen en dit is nu wel de laatste. Deze oefenwedstrijden hebben ons veel gelegenheid gegeven, om zaken snel te laten stroomlijnen.

De wissels die beiden toch nog een bijdrage konden leveren, bedankt! Altijd fijn als je weet dat deze plek bezet is. Dit bleek ‘s avonds weer wel bij het tweede, waar geen dame in de gelegenheid was om als wissel op de bank plaats te nemen en Inge met kramp het veld moest verlaten. Echt balen als er dan geen vervanging mogelijk is, terwijl zij dit wel voor 1 en 3 doen. Pjotr jij bedankt dat jij wel bereid was om mee te gaan als heer!!

Scores Joost, Pjotr en Linda ieder 2 Marnix, Erwin en Debby ieder 1

Vandaag het weerzien met Seolto voor de ploeg, omdat zij elkaar op het veld ook nog tegen zijn gekomen in derde klasse. Voor mij het weerzien met mensen, die ik een aantal jaren heb mogen coachen en trainen. Om dan tegen elkaar te moeten spelen is speciaal! Voor de één een motivatie om er voor te gaan, de ander vindt dit net een pot als iedere andere pot, voor mij dubbel. Natuurlijk wil je winnen, maar je gunt het de ander ook, omdat je gewoon weet wie en wat men is en Seolto hoort in deze klasse niet thuis.

Na wat motorische problemen bij Seolto kan de wedstrijd toch op tijd aanvangen onder leiding van leidsman Sjoerd Sanderse. Wat als scheids toch wel de kers op de taart is, goed en resoluut fluitend en houdt een ieder in het gareel en de wedstrijd vindt dan echt plaats tussen twee teams zoals het hoort.

De eerste drie scores waren allemaal voor Seolto en dit in een tijdbestek van ruim zeven minuten. Je vraagt je dan af, zet dit door en is de uitslag één, om een verschrikkelijk weekend van te hebben of zouden we toch nog wat terug kunnen doen?? Gelukkig bleek dit voor rust ook zo te zijn, want de volgende vier punten waren voor ons en opeens stonden we een punt voor 4-3 en dit gaf ook best vertrouwen.

Het was hierna Seolto, die weer twee maal scoorde, maar wij deden weer wat terug. Het leek erop dat 5-5 ook de ruststand zou worden, maar wij vervielen weer in oude fouten. Waar de stand gewoon gekoesterd diende te worden, zijn er altijd die vinden dat snelheid en super lange ballen gedaan dienen te worden en ja dan speel je de tegenstander, die echt kwam voor twee punten, in de kaart. Hier zouden we gewoon een voorbeeld aan dienen te nemen, denk ook maar aan Luctor. Discipline op kunnen brengen om geduldig te zijn en naar een goede kans werken en met precisie uit te verdedigen.

Maar alles op zijn tijd. Het ene komt iets sneller als het andere, als het er maar komt!!

Na een korte bespreking stond Seolto ons al op te wachten en bij hun waren de messen duidelijker scherper geslepen dan bij ons. Zij tilden de ruststand van 5-6 naar 5-8 en na zes en een halve minuut scoorde wij weer eens mee. Vervolgens scoorde Seolto 4 keer, wij gelukkig nog 3 keer, we liepen dus best redelijk mee. Echter was de wedstrijd al vanaf begin af aan in hoog tempo gegaan en zo ook de tweede helft. Hier zie je het verschil derde en vierde klasse. Het plaatsen en vangen gaat daar allemaal net iets sneller. Dit moesten we bekopen, want het was zeven minuten voor tijd nog 9-12, een stand die verdiend was. Seolto wist toch in die laatste minuutjes er vier in te leggen. Een beetje vertekenend beeld, maar het waren gewoon goede punten, dus niets ten nadele van hun. Nu lijkt het wel alsof we een flink pak slaag hebben gekregen, maar helaas het was het bekende kaarsje wat bij sommige toch op was. Ook de pech in eigen afronding, want ballen leken er soms echt niet in te willen en zelfs een stip was niet aan ons besteed.

Dit was echter wel een pot, waarbij iedereen gaf wat hij kon. Er heeft misschien wel wat meer ingezeten. Maar ik weet zeker, tegen dit soort ploegen zal je best nog wel verliezen, maar ik weet zeker dat er ook potten zullen komen die in ons voordeel zullen uitvallen. Die koers is dus echt niet gelopen voor die ploegen, want wij zullen in hun race voor die eerste plek, er alles aan doen om dit niet cadeau te doen!

De hele ploeg verdient, voor hun inzet en collectiviteit, een pluim en we zullen blijven trainen voor de bekende puntjes op de i. En vandaag was Seolto terecht de winnaar. We hadden misschien zelfs ook het geluk, dat het ook bij sommige van hun niet geheel wilde lukken, natuurlijk net als bij ons, maar zo werkt het nu eenmaal!

Op naar dinsdag, waar er nogmaals in België geoefend gaat worden en dan op naar zaterdag naar Volharding die we kennen van het veld. Een ploeg die toch ook steeds nog stappen voorwaarts maakt en niet te onderschatten zijn.

Doelpunten: Pjotr 3 (ja jammer Dennis), Debby 2, Linda, Erwin, Marnix en Joost allen 1.

Het is zover, lange donkere avonden druilerige en koude dagen en tot slot diverse traditionele feesten en ja dan is er het begin van de zaalcompetitie. Velen hebben er zin in: warm spelen en trainen, publiek op de tribunes. Niet de weersomstandigheden, maar de techniek is bepalend (dit wel naast beleving inzet en beheersing).

Na vier oefenpotjes, waarvan twee tegen jeugd, drie tegen onze zuiderburen én nog twee uitwedstrijden te gaan, hebben we ons voorbereid op de komende competitie. Een niet al te goed verlopen eerste helft veld en wetende dat het in de zaal nog trapje zwaarder wordt met wel drie derdeklassers, is het zaak er direct proberen te staan en niets motiveert dan beter dan tegen de aartsrivaal Luctor te mogen starten. Zeker na de niet goed gespeelde wedstrijd op het veld met een verlies als resultaat.

We speelden vandaag uit en je weet dat Marjolein en Marco er vandaag niet bij konden zijn om diverse redenen. Het is dan kijken hoe te starten en wie als wissel te willen vragen. Alles was van te voren goed doorgesproken en goed geregeld. Donderdag konden beide teams nog elkaars trainingen bewonderen en nu moest het gebeuren en wel onder leiding van Laurens van de Gruiter.

De scheids floot het startsein om 15.00u en met wat korte aanvalletjes kwam Luctor door een “gevalletje vallen”, direct op 1-0 voorsprong en was het bal geopend. Echter wisten wij binnen enkele seconden de stand terug op 1-1 te zetten en binnen een minuut zelfs op 1-2. Na weer ander-halve-minuut was het 1-3 en ging je je al voorzichtig afvragen, gaat dit zo doorzetten?? Antwoord: Nee.

Luctor herstelde, de organisatie kreeg weer de karakteristieke lange aanvallen, echter rendement kwam er vandaag niet veel, maar voorkwam wel dat een tegenstander van je kan weg lopen in de score. Ik had de ploeg hier ook van te voren voor gewaarschuwd om daarin rustig te blijven en je niet te laten leiden om hier foutjes in te gaan maken, waar op geloerd werd. Echter na 12 minuten werd het 2-3, maar binnen de minuut wij de 2-4 en toen moesten we een kwartier wachten op een volgend doelpunt. Anderhalve minuut voor tijd brachten wij de score op 2-5, wat ook ruststand was.

In de rust sommige zaken aangestipt, zeker gezegd dat we sportief moesten blijven en dat wat in eerste helft was gebeurd niet goed was. We schieten we hier als team niets mee op, verder gewoon dat doen waar we voor stonden. Dit was vermoedelijk goed aangekomen, want de wedstrijd was een minuut op gang en de 2-6 was een feit. Nu was het zo dat we met enige regelmaat scoorden ondanks de toch goede en lange aanvallen van Luctor. Met nog een kwartiertje te spelen stond het 2-11 hierna deed Luctor weer iets terug en kwam de 3-11 op het scorebord. Het duurde echter wederom zes lange minuten voor wij er weer eentje bij legde en zelfs weer zes min. voor weer een tegendoelpunt van Luctor. De stand 4-12.

In de laatste minuut wisten beide ploegen er nog een aan toe te voegen en was de eerste overwinning in de zaal niet meer een wens maar een feit!

Twee ploegen, een derby en elkaar zeer goed kennen, brengt altijd leuke maar ook minder leuke dingen met zich mee. Dingen die ook bij beiden achteraf anders hadden gemoeten, maar gedane zaken nemen geen keer.

Mijn mening is in het vuur van het spel doe je iets, maar na het spel moeten we elkaar gewoon weer groeten en er met elkaar over praten, liefst onder het genot van een drankje, want beiden zullen elkaar tot in lengte van dagen tegenkomen en rivaliteit moet blijven. Binnen de lijnen op correcte wijze, net als publiek samen op één tribune en naast en door elkaar genieten van goede acties aan beide zijde en de steun voor je eigen clubje!!!

Nu op naar de eerste thuiswedstrijd, een ploeg die terug komt uit de derde klasse, maar die ik maar al te goed ken. Het Vlissingse Seolto, die Volharding maar net wist te verslaan en dus gebrand is op goed resultaat tegen Zaamslag. We gaan er naar toe werken en hopen op lekker veel publiek. Ik weet dat Seolto ook veel mensen meebrengt en we moeten toch ook voor balans kunnen zorgen op de tribune en de steun hebben we zo hard nodig! Hier wil je voor strijden toch?

Scores: Erwin 4, Joost, Pjotr, Debby, Linda allen 2 en Mandy 1

In het laatste potje korfbal in de buitenlucht, mochten we aantreden op ons thuisveld tegen het aan-kop-staande KVK.

Het weer was super voor deze zaterdag in oktober en we mogen niet klagen over teveel kou en regen dit seizoen op het veld.

Vandaag startte marjolein weer terug in de basis, een plek die tot afgelopen week door Karin op een goede manier was ingevuld.

Zij zal haar energie nu voorloppig in haar stage steken en als ze in de weekenden in Zaamslag verblijft, zal ze haar kunsten laten zien in het tweede.

Bedankt Karin voor je inzet en je inbreng! Dit geldt natuurlijk ook voor Richard en Joris, die het plekje van Erwin de afgelopen weken op goede wijze hebben ingevuld, want ook Erwin is weer gestart.

Al met al werd er gestart aan de wedstrijd onder de leiding van dhr. van Woensel en het was KVK dat na 3 1/2 de wedstrijd met een doelpunt opende en zij maakten na bijna zeven minuten ook de 0-2.

Het duurde tot minuut tien alvorens wij het eerste puntje wisten te scoren, Debby wist met een goed schot de stand naar 1-2 te brengen. KVK brengt de stand naar 1-3 en vervolgens Pjotr naar 2-3.

Hierna wederom twee doelpunten van de tegenstander en de 2-5 op het scorebord. Voor rust wisten wij er nog eentje bij te scoren, maar KVK wist er nog twee te scoren. De ruststand was bereikt, 3-7.

In de rust hebben we elkaar aangekeken en elkaar moed ingesproken. We hadden niets te verliezen en we moesten gewoon blijven gaan! Spelen deden we niet slecht, alleen het vertrouwen in het afmaken

was nog niet echt aanwezig.

Er werd gestart, het was wederom KVK dat al na reeds dertig seconden de stand naar 3-8 optrok en het zou toch niet weer net als de vorige thuis pot worden???

Gelukkig niet, de Zaamslag-tijd brak aan, met doelpunten van Marco en Pjotr kwam het vertrouwen en het goede gevoel weer terug, we konden meer en we kwamen op 6-8. Nog twee punten van ze verwijderd. Helaas scoorde KVK weer de twee volgende en zij waren wederom vier punten van ons los.

Gelukkig wist Linda ons terug te brengen met twee scores en bij de vakwissel wist Marco ons zelfs op een punt te brengen 9-10, zou het dan toch nog kunnen???

KVK scoorde weer de 9-11 en Marco bracht ons op 10-11, maar KVK weer naar de 10-12 en zo werden de laaste vijf minuten in volle spanning uitgebald en vielen er helaas geen doelpuntjes meer aan onze zijde,

maar gelukkig ook niet aan KVK’s zijde. Helaas hebben we niet voor een stunt kunnen zorgen en dus ook geen puntjes voor ons. Ik heb er een goed gevoel aan overgehouden en ook aan de veerkracht en super inzet van een ieder.

Je koopt er niets voor, maar dit was wel weer hetgeen wat Zaamslag kan brengen en geeft vertrouwen naar de zaal toe, hiermee kunnen we verder.

We zullen als één na laaste in de poule in het voorjaar verder moeten gaan en mijn inziens kan dit maar één kant op en dat is omhoog en ik weet zeker dat we dit kunnen en zullen hier ook zeker voor gaan.

Nu nog wat trainen ter overbrugging naar zaal en daar met frisse moed beginnen aan het nieuwe karwei met enkele tegenstanders erbij uit de derde klasse. Dit maakt het alleen nog maar leuker, want hier kun je je aan optrekken en zij zullen moeten en wij zullen trachten het zo moeilijk mogelijk te maken. Wij keren terug samen met ploegen als Atlas in bloedvorm en lijstaanvoerder KVK, voor hun is die race ook niet zomaar gelopen.

Al het publiek dat ons heeft gesteund, wil ik namens alle spelers en mijzelf bedanken voor hun aanwezigheid en hoop er velen terug te zien in de heerlijke warme zaal, omdat wij deze steun absoluut kunnen gebruiken.

Ook wissels bedankt wederom, want zonder is geen fijn gevoel.

Tweede natuurlijk proficiat met de heerlijke overwinning in de Derby tegen BKC met op het juiste moment de doelpunten, om de twee puntjes te kunnen pakken!!!

Doelpunten: Pjotr 4, Marco, Linda en Debby 2

Vandaag werd er afgereisd naar Terneuzen voor de enige echte gemeentelijke derby die er is. Op voorhand een hoop over gezegd! Ik moest hiervoor niemand op scherp zetten, dit deden ze van zichzelf wel. Aangekomen, start de miezerregen die niet echt fijn is, maar hier heeft een ieder last van dus mag de spirit niet aantasten. Ook bij aanvang de aanwezigheid van veel publiek en zelfs Ivan en Christine zijn aanwezig om ons de extra steun te geven. Tja dan zou je zeggen dit moet de ploeg toch motiveren om er voor te gaan?

Op het fluitsignaal van Dhr. Brasser wordt er gestart en al snel is het duidelijk dat we absoluut geen vechtlust tonen en te slap starten. Veel zaken mislukken en dat een bal nat was, was van te vooren nog meegedeeld, maar er rekening mee houden helaas niet. Na drie en een halve minuut is het Luctor die er de eerste ingooit, hier zat wel een luchtje aan want Karin zat er echt tussen, maar de leidsman oordeelde anders en tja soms zit het mee en soms tegen! Luctor scoorde nog diverse malen en in de 29ste minuut keken we tegen een 4-0 achterstand aan. Maar kregen wij dan geen kansen? Ja hoor vele, maar scherp was men absoluut niet want Luctor had met de helft van die kansen wel weten te scoren. In de 32ste minuut weet Richard van afstand, met een goed schot dan toch voor het eerst vandaag de korf te vinden. Dit was direct ook de ruststand en is het tijd voor warme thee en een goed gesprek.

Hopende dat de ploeg dit niet over zijn kant zou laten gaan en de tweede helft er gelijk de vaart in zou zetten. Dit werd helaas ook niet gedaan en daardoor liep Luctor nog verder uit 5-1 en dit ook weer pas ruim in de 8ste minuut. Na 10 minuten weten wij er weer eentje in te prikken, daarna luctor weer één en daarna wij weer één en vervolgens zij weer één.

Al met al staan we in ruim 18 min. in de tweede helft op een 7-3 achterstand, er wordt gewisseld om de speelwijze iets te wijzigen en hopen dat we de schade toch kunnen beperken. Het pakt goed uit de spirit van het derby gevoel zie je nu wel en er volgt een ander soort wedstrijd. Wij die willen en Luctor dat met hele lange aanvallen en schijnschoten over de korf heen het bal bezit natuurlijk koestert. En ja dan kom je in de 32ste minuut op één puntje verschil 8-7 en begin je je toch af te vragen of het nog zou lukken om langszij te komen.

Helaas met één minuut weet Luctor er nog eentje bij te leggen en is de pap gestort. 9-7 is de eindstand en wederom een verlies op ons conto helaas in de derby die men zo graag zou winnen.

Maar we moeten eerlijk zijn dat Luctor met de beperkte middelen in spelers, waar zij het mee moeten doen, veel scherper begonnen en dit gewoon goed wist uit te spelen. Wij begonnen 50 min te laat aan de wedstrijd, want als je start zoals je eindigde had het absoluut een andere wedstrijd geweest.

We zullen deze dag eens goed in de spiegel moeten kijken en bij ons zelf ten rade gaan wat we zelf niet goed deden, in plaats van naar een ander te wijzen. Dit omzetten in goede trainingsarbeid en de wil om een wedstrijd aan te willen gaan. Dit zal nodig zijn om volgende week de ploeg van dhr. Joziasse uit Kapelle, die de lijst aanvoert in onze klasse, toch zo goed mogelijk te willen bestrijden.

Dus kom op, kijk naar je zelf, doe er wat mee en weer vooruit kijken. Wat geweest is, is geweest en we hebben echt genoeg kwaliteiten zo als bleek in het laatste kwart van deze pot.

Al het gekomen publiek, wat ondanks de regen er toch was, bedankt. Ivan hopelijk zal de volgende pot die je komt aanschouwen van een beter niveau zijn, zo dat je niet met te veel pijn die terugreis moet aanvangen.

Scores:

Marco en Pjotr ieder 2, Richard Joost en Marnix ieder 1.

Vandaag kwam Blauw-Wit uit Kloetinge op volle oorlogs sterkte bij ons op bezoek. We wisten van te voren dat dit een lastige pot zou gaan worden De lengte van hun heren en ook zeker de scherpte in hun afmaken zijn krachtige wapens waar vele ploegen het toch moeilijk hebben en zo dus wij ook.

Vorige week wisten wij de buit nog binnen te slepen al stond het vizier toen ook nog niet scherp. We wisten dat dit vandaag echt anders moest zijn, wilden we enige kans maken. Je weet ook dat als het lekker loopt de kleine kansjes absoluut mee gepakt gaan worden. Bij vele van Zaamslag wordt hier altijd naar gezocht en helaas soms te veel; ook als het niet lekker loopt in de afronding blijft men dit toch doen!

Vandaag onder leideing van dhr Jan Peter Pouwer uit Middelburg die wederom een goede pot floot en het geeft altijd een goed gevoel als leiding. Spelers richten zich dan op hun spel en niet op andere zaken en dat is een zorg minder voor de coaches.

De pot ging van start en waar nog angst was voor een eventueele forse bui, bleef deze gelukkig uit en kon er met en lekkere tempratuur gestart worden met een hoppelijk echte wedstrijd waar bij twee ploegen mekaar op het kunstgras tot de laaste seconden met al hun inzet zouden bestrijden.

Na twee minuten bracht Joost ons met een goed uitgevoerd schot de 1-0. Maar ja, was dit twee weken geleden tegen Atlas ook niet zo dat wij voorkwamen met deze stand? Het duurde anderhalve minuut alvorens Blauw-Wit langs zij kwam en daarna toch wel weer zes minuten waar zij hun eerste voor sprong namen naar de 1-2. Vervolgens na weer ruim 4 minuten de 1-3 en pas ruim in de eenentwintigste minuut wist Pjotr met een goed schot ons op de 2-3 te brengen. In de volgende minuten tot aan de rust liep Blauw-wit uit naar de 2-7 en moest er getracht worden in de rust de ploeg weer scherp te krijgen. Ze op juiste en goede manier te laten plaatsen en niet constant met elkaar gezellig die korf zone in te stappen, waarbij meer kansen om zeep werden geholpen dan werden afgemaakt en de ruimte meer te gaan benutten!!!!

De tweede helft starte en duurde tot ruim in de zesde minuut alvorens Blauw-wit de score opende. Wij moesten wachten tot bijna negende minuut toen Joan ons met een ver en zuiver schot ons naar de 3-8 schoot. Toen viel het wederom tien minuten stil waarbij beide ploegen vele korte en slechte aanvallen hadden door diverse oorzaken. Blauw-Wit liep uit naar de 3-10 en pas in de drieentwintigste minuut wis Pjotr door een stip de stand naar de 4-10 op te brengen. Vervolgens wist zij in de laaste acht en halve minuut er nog drie bij te prikken waar dus de eind stand 4-13 werdt.

De coach van de tegen partij vond dit terecht hij vondt zijn mensen toch toch beter. Tja, als je de uitslag ziet moet ik dit beamen. Dit echter enkel op dit punt zij wisten de kansen wel gewoon goed af temaken en wij lieten dit na waar de donderdag er gewoon heerlijk veel en vlot werdt afgerond, is dit in de wedstrijden ons probleem momenteel. Werden we door Atlas op alle fronten afgetroefd was dit gister absoluut niet zo. Het spel was aan beide zijdes gewoon identiek en was daar niet veel niveau verschil in en vond ik het daar niet terecht maar de spiegel zegt we hebben het zelf laten liggen door het vizier niet genoeg op scherp te hebben! Angst hoeven wij absoluut niet te hebben voor geen enkele tegen stander want als het wel gaat lopen kunnen we alles aan, omdat dan ook die kleine kansjes mee gepakt gaan worden.

We zullen blijven gaan en ik weet gewoon zeker met iets vertrouwen per pot zal het er gewoon steeds een stapje extra gemaakt gaan worden. De inzet op trainingen en motivatie is er gewoon en spelers groeien en hebben absoluut de wil. Mijn vertrouwen liep gisteren dan wel een deukje op en net als de meeste baalde ik er verschrikkelijk van, want in spel en opbouw en absoluut in verdedigen waren wij niet minder dus we zetten koers gewoon voort en gaan er voor.

Volgende week een stads derby waar bij andere wetten gelden: “Het recht van de sterkste van deze dag”. Je zult er moeten staan, anders zal je het bekende deksel voelen. Wel hoop ik dat publiek de afstand vanaf Zaamslag naar de naast gelegen plaats te willen maken om ons te onder steunen in deze belangrijke derby!!!!!!!!!!!!!!

Scores Pjotr 2, Joan en Joost beiden 1

Deze Zaterdag werd er afgereisd naar het zonnige Breskens alwaar het gras er goed gemaaid bij lag. Vandaag tegen de ploeg van Collin Sonke die het stokje over nam van Mark Collijn.

Hij heeft de zware taak om een verjongd BKC weer op een goed niveau te gaan brengen in toekomst. Iets waar veel werk en tijd in zal gaan steken maar voor hem een heerlijke uitdaging moet zijn om hier veel van te kunnen maken en naar eigen hand te kunnen zetten .

Ik wil hem en BKC hier dan ook veel succes mee wensen en dat deze samenwerking een lang leven mag hebben.

Dit even wat betreft de tegen stander in het algemeen we hadden vandaag maar 1 doel en dat is de twee punten mee te nemen uit Breskens en dit dan het liefst natuurlijk met veel doelpunten.

Dit aller eerst om de vervelende nasmaak van de vorige pot te kunnen weg spoelen, maar zeker ook om niet gelijk onderaan te komen en alle directe concurenten uit het oog te verliezen. Vandaag nam Sandra de plek in van de afwezige Debby en starte Richard wederom op de plek van de nog herstelende Erwin. Voor de rest stond de basis er zo als we deze competitie zijn ingegaan.

De wedstrijd stond vandaag onderleiding van Harry Koppejan die het niet echt zwaar zou krijggen omdat beiden ploegen niet niet echt moeillijke spelers bezitten die kunnen zeuren en klagen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er nooit iets gezegd of geroepen wordt, maar weet zich absoluut wel te gedragen waardoor het een leuke pot blijft met toch leuke en soms pittige duels. Hij heeft de pot dan ook op correcte en prettige wijze naar een goed einde gebracht.

We starte de pot waar we voor gekomen waren een snel doelpunt van Pjotr en het was jammer dat het daarom toch nog drie en halve minuut duurde alvorens het tweede punt viel, maar Linda maakte er dan toch 0-2 van. Hierna het andere vak wat echt wel genoeg overmacht had, want over gehele pot heeft dit vak 55 doel pogingen gedaan, maar moeten we constateren dat zij er echter maar 4 maal uit wisten te scoren. Marco zette de teller na ruim tien minuten toch op de 0-3 het duurde echter wer vijf minuten alvorens BKC wat terug deed en de 1-3 op het bord zette. Vak wissel en Pjotr al reeds in 16de minuut naar 1-4 en vier minuten later weer hij voor de 1-5. In de 24ste minuut moest Pjotr er ook 1 tegen toestaan en de 2-5 werd genoteerd dit weer echter ook de rust stand, dus weer elf minuten niemand die de korf wist te vinden wel erg jammer want kansen waren er echt zat.

Na een klein gesprek en proberen alles weer lekker fris te kunnen laten starten met weer de opdracht ‘blijf scooren en houdt het zeker dicht’, werd er door beiden ploegen weer begonnen. Het duurde echter zes minuten alvorens Karin haar doorloper door het gele plastic zag gaan. Echter binnen een minuut kreeg ze er ook 1 om de oren en was de stand 3-6.

Hierna zouden er vier doelpunten van ons volgen en was het gat dan ook defintief geslagen.

Linda de 3-7, Marnix die Richard was komen vervangen ook zijn puntje dus 3-8, Marco met afstand schotje de 3-9 en vervolgens Joan de 3-10. Waarvan je kunt zeggen een doelpunt vanuit de tenen die super vlak was en zonder de mand te raken er door heen vloog. Diverse vroegen zich dan ook af of hij zelfs wel zat, en dit dan ook door eigen vak genoten. Joan die de laaste tijd toch wel lekker op schot komt en in dit geval wat betreft de afstand dan ook steeds meer wil en durft wat dan ook weer positief is, want dit hebben we zeker nodig omdat andere het nu net weer net niet even hebben. En ach jammer maar voor BKC dan weer leuk, wisten zij de eind stand naar de 4-10 te brengen.

Al met al toch de twee gewenste punten weinig tegen punten en toch eigenlijk ook wel te weinig gescoorde doelpunten dit had absoluut meer gemoeten maar wilde dan toch nog net niet. We konden dit vandaag leiden maar hopen toch zeker dat naarmate de competitie vlot we allemaal weer de juiste en benodigde scherpte terug krijgen en we lekker gaan knallen.

We missen nog vertrouwen en scherpte in vele zaken, maar de sfeer en de wil is echt in zowel wedstrijden als trainingen aanwezig. Met de inzet en strijdlust van een ieder van Zaamslag en natuurlijk ook mijzelf weet ik zeker: pas op we komen er aan!

Volgende week weer thuis tegen Blauw-wit van Wim Voorneveld die in een sterk optreden in tweede helft van KVK de deksel op de neus kreeg. Nu moeten ze toestaan dat deze uitlopen in de ranking, alwaar zij toch wel de favoriet waren en zeker hun gram zullen willen hallen bij ons. We weten dus wat te doen staat weer volop de trainingen in gaan. Hopen op heerlijk schot weer en vragen en bedelen om veel suporters die ons willen onder steunen en dan met strijdlustige instelling de mat betreden om hun dit eigelijk onnodig te maken en de twee punten gewoon in Zaamslag te houden! Lijkt mij een fijn plan en hoop dat een ieder zich hier in kan vinden en mij zal volgen? Want een vis kotter laten zinken is een heel ander karwei.

En sommige weten wat van Speyk zei toen hij zijn zeeslag begon ‘Ik ga nog liever de lucht in dan zomaar verliezen’ en hoop dus dat wij met een ieder de strijd met dit gevoel aangaan.

Goed hier eindig mee alvorrens eers nog wel even te vermelden dat het twee ook zijn eerste pot speelde en direkt de punten wist mee te nemen het werdt daar 8-11 met een 0-1 van afstand van Tobias alwaar hij het goede voorbeeld aan de rest van zijn team gaf. Proficiat hiermee Zaamslag Twee!!

Scores: Pjotr 3, Linda en Marco beiden 2 en Marnix, Joan en Karin allen 1

Vandaag kwam Atlas uit Rithem onze kant uit

Het weer was perfect en dus zou je zeggen alles klaar was voor een leuke pot korfbal. Richard nam vandaag de plaats van de net geopereerde Erwin.

De scheids van vandaag was dhr Sjoerd Sanderse die in het verleden ook eerste klas floot, dus ook hier geen enkele wanklank over.

Na de start die gelijk met een doelpunt van Pjotr starte, was de wedstrijd begonnen.

Dit was ook het enigste moment dat we voor hebben gestaan want niemand die vandaag nestor en aanvoerder Michel Wezemer iets in de weg zou leggen.

Het was deze man die eigenlijk naast zijn eigen doelpunten, wel te zeggen negen, ook zijn mede spelers beter liet spelen want ook diverse acties werden door hem voorbereid.

Het heren koppel Joost en Pjotr werden er soms gewoon moedeloos van: wat zij ook deden, het was zijn dag en dit zou zo blijven. Wij lieten het zelf na om ook maar in de buurt te blijven, omdat we in de afronding absoluut niet scherp waren. De rust stand was 5-13 en alle leed was geschied. Voor een overwinning we hebben in de rust getracht enkele kleine omzettingen te doen maar dit kon niet voorkomen dat we toch nog zeven doelpunten tegen kregen. Zelf wisten we wederom er maar twee in te gooien en ja daar ga je het gewoon niet mee redden.

Iederen bleef wel gewoon zijn best doen om toch goede aanvallen op te zetten maar zo wel vermoeidheid bij sommige, als pech en zeker ook gevoel dat het er niet in zat, gaf geen vertrouwen.

Dit is zeker iets wat we moeten zien te houden want het was pas wedstrijd nummer twee en de volgende is een eiland derby tegen BKC op oud en vertrouwd gras. Ook deze ploeg is niet echt gespaard in hun eerste pot: kregen wij er twintig tegen zij zelfs vier-en-twintig. Beiden ploegen zullen dus aanstaande zaterdag deze nare smaak willen weg spoelen.

En er is ook maar 1 plek waar dit kan en dat is op het veld!

De scores Pjotr 4, Joan 2 en Marco 1

Op deze mooie warme zaterdag mochten wij dan starten in de competitie.

Dit deden we na een rustige voorbereiding bij Volharding in Yerseke.

Helaas voor ons was er geen wedstrijd voor ons, iets dat een voorbereiding dan altijd wat minder leuk maakt. Het inschieten zag er daar in tegen goed uit met redelijke regelmaat gingen de ballen door de korf en gaf een goede hoop op doelpunten in deze eerste partij.

Onder leiding van Scheidsrechter Arjen Postema werd er gestart en was de start van Zaamslag terug in vierde klasse een feit.

Van al het goede inschieten was niet veel terug te zien door het warme weer zat er niet veel tempo in en beiden ploegen vielen over en weer aan. Na dertien minuten viel het eerste doelpunt van onze zijde dit door een stip die door Marco goed werd benut. Het duurde echter tot vierentwintigste minuut tot het volgende punt die door en op exact de de zelfde wijze werd verkregen. Voor rust wist Volharding er dan toch ook nog 1 te scoren, en ook deze door een stip.

De eerste helft had dus drie doelpunten uit dezelfde positie tot scorren gebracht dus van het optimisme van het inschieten was niet veel uitgekomen. In de rust de koele en prachtige kleedkamer op gezocht met een warm bakje thee om toch te kijken hoe we een en ander beter zouden kunnen laten verlopen.

Helaas duurde de tweede helft nog geen veertig seconden en Volharding kwam langs zij en was dit nu een teken dat er deze helft wel het gat gevonden zou worden?

Ja want nu werd met regelmatige tussenpozen de mand gevonden. We kwamen door schot van Marco op de 2-3. Echter sloot Volharding reeds snel weer aan echter binnen minuut wist Pjotr er al weer 3-4 en zelfs 3-5 van te maken.

De hoop lag nu weer op het andere vak, zouden zij dit door kunnen zetten? Ja hoor Karin wist na een goede onder schepping van Erwin de 3-6 in te leggen, weer een tegen punt van Volhardig 4-6 en Pjotr wist het wederom naar drie verschil te brengen4-7. Ook nu kwam Volharding weer op twee verschil en werd het 5-7, echter wist Debby het verschil via achterzijde van de korf naar de 5-8 op te trekken.

Nu bij vak wissel direct Joris die na lang blesurreleed weer terug is gewisseld voor Joost in de hoop dat met zijn ervaring de voorsprong kon worden behouden en zelfs worden uit gebouwd. Echter scoorde in het andere vak Volharding weer en je merkte dat zij merkte dat er voor hun toch nog wel wat te halen was.

Helaas voor ons kwawen ze in de dertigste minuut inderdaad op 1 punt en met 7-8 en nog vijf minuten werden aanvallen lang opgezet en naar beste kans toe gewerkt ook verdediging stond op scherp maar kon in de laaste dertig seconden niet voor komen dat met een actie van de jonge heer van volharding de gevreesde gelijkmaker er in werd gelegd. Ondanks de nog dertig seconden en het inbrengen van Sandra floot de scheids na een leuke maar geen goede pot af.

Met dus een eerlijk verdeelde punten en een goed geleide pot en natuurlijk flink balen, werd het terras opgezocht waar men nadacht over hoe het kon gebeuren en hoe dit de volgende wedstrijd te voor komen.

In die pot tegen het Atlas van tegen woordig Terneuzenaar Peter Durinck zal er uit een ander vaatje getapt moeten worden!!!

Wij hopen dat er dan thuis veel en goed publiek bij is om ons te onder steunen en we bedanken nu nog de acht mensen die ons nu bij Volharding met alle macht hebben gesupporterd!!!

Scores: 3x Marco, 3x Pjotr, 1x Karin, 1x Debby